Renata Gabryjelska has made a huge career in Polish show business. It was discovered back in 1993. Then she won the title of first runner-up of Miss Polonia. Over time, she found herself as a model and actress. Viewers may remember her from the famous series “Złotopolscy”. The actress played the role of Ewa Kowalska… Continue reading Renata Gabryjelska returned Amazon.com: Renata Gabryjelska 18X24 Gloss Poster #SRWG20435: Posters & Prints. Skip to main content.us. Delivering to Lebanon 66952 Update Amazon.com: Renata Gabryjelska 24X36 Poster Print LHW #LHG20436: Posters & Prints. Skip to main content.us. Hello Select your address Stanisław Tyczyński - portret do wywiadu w Tygodniku Przekrój, Kraków 2003 Robert Laska Portrety | Zdjęcia biznesowe | Sesje wizerunkowe | tel. +48 602 263 504 Only high quality pics and photos with Renata Gabryjelska. Last update date: 0000-00-00. 1561x2000 1 . 1836x2000 1 Vay Nhanh Fast Money. Reżyseria: Renata Gabryjelska reżyseria: Renata Gabryjelska scenariusz: Błażej Dzikowski zdjęcia: Piotr Kukla scenografia: Stanisław Tyczyński, Daria Dwornik kostiumy: Ewelina Gąsior muzyka: Elia Cmiral dźwięk: Michał Fojcik montaż: Agnieszka Glińska charakteryzacja: Anna Nobel-Nobielska, Anna Warot kierownictwo produkcji: Anna Zajączkowska obsada: Steven Brand, Andrea Tivadar, Tom Ainsley, Joanna Kulig, Nicolas Navazo ProducersStanisław Tyczyński, Magdalena Jawo producent: Stanisław Tyczyński, Magdalena Jaworska produkcja: Next Holding Film opowiada historię pary Amerykanów, którzy wybrali się w podróż po Francji. Gdy zaczyna brakować im pieniędzy znajdują zatrudnienie w pięknej rezydencji. Z czasem jednak na jaw zaczynają wychodzić mroczne sekrety posiadłości i jej właściciela. Jedna z najbardziej malowniczych postaci w polskich mediach, twórca RMF FM, zmienia emploi. Co zrobi ze swoim nowym telewizyjnym powołaniem? Przygotowywaliśmy się do koncertu w czasie Inwazji Mocy – wspomina Maciej Pawłowski, dyrygent i kompozytor, kierownik muzyczny warszawskiej Romy. – Nagle z głośników z całą mocą rozległy się dźwięki „Fausta” Gunoda, a pod sceną wylądował helikopter z Tyczyńskim na pokładzie. Gdy tylko wysiadł, powiedział: Zrobimy tę operę w wersji Tyczyński lubi efekty specjalne. Inwazja Mocy, organizowana w latach 1995–2000, była najpotężniejszym w Polsce plenerowym przedsięwzięciem promocyjnym. Z okazji jubileuszu 10-lecia RMF FM w 2000 r. Tyczyński urządził w Zakopanem imprezę, która swoim rozmachem wpisała się do annałów III RP. Chór Armii Czerwonej śpiewał pod Giewontem, tancerki tańczyły kankana, całe Zakopane grało pod dyktando prezesa. Nie udał się tylko numer ze sztucznym żółto-niebieskim śniegiem (kolory RMF), który miał spaść dokładnie o północy. To spowodowało, że Tyczyński, wspomina jeden z jego bliskich współpracowników, uznał imprezę za właściwe nieudaną. – Staszek jest absolutnym perfekcjonistą. Nigdy niczego nie robi na pół gwizdka – dodaje Barbara Górska, była dziennikarka RMF numer specjalny, który przygotował prezes jesienią 2006 r., wypalił bezbłędnie. Wiadomość o sprzedaży RMF FM zaszokowała wszystkich: media, akcjonariuszy, rynkowych analityków. Nie było żadnego przecieku ani nawet plotek. Jeszcze niedawno o Stanisławie Tyczyńskim ludzie mówili, że prędzej wysadzi Kopiec w powietrze, niż sprzeda swoje radio. I stało się. Prezes legendaPod koniec października 2006 r. pracownicy radia znaleźli w swoich pocztach elektronicznych podpisaną przez Tyczyńskiego krótką wiadomość: „Dzisiaj główni akcjonariusze Brokera (w tym ja) podpisali umowę sprzedaży wszystkich akcji na rzecz wydawnictwa Bauer. Każdy ma prawo powiedzieć: Dość (w tym ja). Widzimy się na Wigilii (w tym ja)”. Pracownicy, według relacji jednego z nich, byli poruszeni, ale nie wstrząśnięci. – Staszek przyzwyczaił nas do niespodzianek. W wisielczych humorach pytali jeden drugiego: – Sprechen sie Deutche? Tyczyński stworzył legendę RMF FM i sam był jej najważniejszą częścią, prezesem spółki Broker, w skład której, oprócz RMF FM, wchodzi jeszcze sześć spółek, m. in RMF Classic, RMF Maxxx, portal Interia. Lakoniczna informacja o sprzedaży radiostacji oznaczała, że wydawnictwo Bauer nabyło 56 proc. akcji Brokera (po 144,80 zł). Resztę musi wykupić od właścicieli rozproszonych akcji. Wartość transakcji ocenia się na ponad 477 mln teoretycznie przynajmniej, wszystko może się jeszcze wydarzyć, bo na transakcję musi wyrazić zgodę Urząd Ochrony i Kontroli Konkurencji. Chodzi o stwierdzenie, że nie nosi ona charakteru monopolizującego rynek. Pojawiają się głosy, że koncentracja polskiego rynku medialnego w rękach kapitału niemieckiego może budzić pewne od tego, jak potoczą się dalsze losy transakcji, rodzi się pytanie, dlaczego Tyczyński chce pozbyć się swej gwiazdy? Jedni mówią, że radio RMF FM dojrzało i Tyczyński nie ma już w nim nic nowego do zrobienia, od dawna zaś myśli o telewizji. Potrzebuje pieniędzy na działalność swojej nowej spółki Digit Cinema. Inni przypominają, że koncesja RMF FM kończy się za niecałe dwa lata, prezes zaś obawiał się, czy otrzyma przedłużenie od KRRiTV. Jeszcze inni powiadają, że biznes Tyczyńskiego to kolos na glinianych nogach, zadłużony po uszy, więc sprzedaż jest niejako wymuszona. A Michał Figurski, były dziennikarz RMF FM, obecnie dyrektor programowy Antyradia, przypomina słowa piosenki Perfectu: „Trzeba wiedzieć, kiedy zejść ze sceny niepokonanym”. Jego zdaniem Tyczyński będzie nucił tę piosenkę, mocząc nogi na jednak twierdzi, że Tyczyński szykuje kolejny numer specjalny. Osoba z nim zaprzyjaźniona bez wahania opowiada: – Wiosną Staszek zaskoczy wszystkich. Swoje nowe przedsięwzięcie kroi na miarę XXI w. Przygotowuje gigantyczny konglomerat prezes milczy, odmawia komentarzy. Prezes pracoholikRomans Tyczyńskiego z radiem rozpoczął się w stanie wojennym, kiedy współtworzył (sam składał nadajnik) podziemne Radio Solidarność Małopolska. Na dobre rozwinął się jednak w 1989 r., kiedy dobiegający trzydziestki Tyczyński wrócił do Polski po pięcioletnim pobycie we Francji. Przywiózł stamtąd pierwszą żonę, Barbarę, a także doskonałe kontakty. Miał 5 tys. dol., dwa komputery i wsparcie od Francuzów. Chciał założyć wolne radio. Porwał za sobą grupę młodych ludzi, część z nich, odpowiadając na jego wezwanie, odeszła z radia nie miał żadnych wahań. Uda się – powtarzał. Pracował wraz ze wszystkimi, więcej niż wszyscy, osiemnaście godzin na dobę. Kiedyś zasnął jak kamień w taksówce. Gdy dojechali do celu, przerażony taksówkarz, nie mogąc go dobudzić, wezwał pogotowie, bo myślał, że pasażer umarł w rozwijało się szybko. Satelitarny program francuski był w coraz większym stopniu zastępowany polską ramówką. W stacji nie było wówczas hierarchii. Zamieniali mikrofony na łopaty, bo zabytkowe budynki carsko-królewskich fortów na Kopcu Kościuszki wymagały solidnego remontu. W nocy przemieniali się w ochroniarzy. Na Kopcu stale przecież przybywało najwyższej klasy zna się na radiowej technologii. RMF FM dorobił się własnego helikoptera, wozów, z których dzięki łączności satelitarnej można było nadawać z dowolnego miejsca. Umiał ten sprzęt wykorzystać nie tylko dla newsowej szybkości. Gdy w 1996 r. rozpoczynała się promocyjna Inwazja Mocy, nadeszła katastrofalna powódź. Tyczyński uparł się wysłać na zalane tereny samochody RMF. Zapewniły wówczas jedyną łączność z powodzianami. Prezes elastyczny– Staszek żyje walcząc o realizację swoich pomysłów – mówi Piotr Metz, były dyrektor muzyczny RMF FM – ale nie potrafi cieszyć się z osiągnięć. Zanim ludzie zdążą odetchnąć, on już jest gdzie indziej. Metz był bliskim współpracownikiem prezesa przez dziesięć lat. Rozstali się w niemiłych okolicznościach. – Mimo to – twierdzi Metz – nigdy nie powiem, jak niektórzy koledzy, że w RMF było fatalnie. Przeciwnie, było duża grupa dziennikarzy odeszła z Kopca Kościuszki w 1998 r. wraz z Edwardem Miszczakiem, dziś dyrektorem programowym TVN, o którym mówiło się, że nieokiełznane pomysły prezesa sprowadza na ziemię. Miszczak pociągnął ze sobą do TVN radiowe gwiazdy: Marcina Wronę i Ewę Drzyzgę. Wtedy Tyczyński zmienił taktykę. Przestał stawiać na kreowanie gwiazd, bo one dyktowały warunki, a w końcu odchodziły. Zaczął obstawiać markę, promował wizerunek stacji. Nie tylko bez przerwy słuchał własnego radia (i tylko jego, bo konkurencja, deklarował, go nie obchodzi), ale wymyślał audycje, akcje, a nawet reklamy. Po raz pierwszy na urlop wyjechał w dziewiątym roku działalności stacji. Na trzy RMF FM uczynił radio o wyjątkowej tożsamości. Wprowadził na antenę dzienniki nadawane kwadrans przed wszystkimi (nie, jak inni, o pełnej godzinie), newsowe raporty z ważnych wydarzeń, stworzył biura korespondentów w miejscach konfliktów zbrojnych, wypracował koncepcję więzi ze słuchaczami. 11 września 2001 r. (terrorystyczny atak na WTC) wykonał słynne posunięcie: nie tylko zakazał nadawania reklam, wyłączył także to również Tyczyński był pierwszym na rynku radiowym, który w swojej rozgłośni ograniczył słowo na rzecz ciągłego grania. – Był na najwyższym piętrze – ocenia były członek KRRiTV – ale schodził coraz niżej. Inni zaś podpowiadają, że Tyczyński reagował elastycznie, dobrze wyczuwając nastrój słuchaczy, którzy mieli dość gadania na Kopcu od zawsze panował stan wyższej konieczności, walki i pogotowia. Prezes ciągle sprawdzał słupki procentowe (tzw. słuchalności), ale nigdy nie był zadowolony. Wyciskał z ludzi ostatnie soki, narzucał konkurencji morderczy bieg. Z RMF FM uczynił radiowego lidera. Prezes ascetycznyStał się guru, specem od cudów na Kopcu. Miał wizję rozgłośni komercyjnej, ale i sto tysięcy pomysłów na minutę. A jednocześnie wówczas w żaden sposób nie przypominał kapitalisty. Brzydził się posiadaniem samochodu i garnituru, nigdy nie miał pieniędzy, bo nie odbierał pensji, mieszkanie umeblował starymi, biurowymi sprzętami. – Przychodził czasem do studia, jak miałem nocną audycję – wspomina Metz – i pytał, czy nie mam przypadkiem bułki, bo on cały dzień nic nie żył jak asceta, ale jednocześnie potrafił polecieć na przedstawienie „Aidy” na kraniec świata. Założył stację, która grała jego ulubioną muzykę – Opera FM (obecnie RMF Classic). Własne pieniądze pakował w płyty dla radia. Krąży anegdota, że gdy wszedł w Londynie do największego sklepu z płytami i wybrał w sumie kilkadziesiąt kilogramów płyt, ekspedientów zamurowało. Gdy radio wystartowało, melomani z całego świata zaczęli sami nadsyłać mu ciekawe płyty.– Staszek to jest człowiek słodko-gorzki, potrafi być czarujący, ale bywa także bardzo trudny – opowiada Barbara Górska. – Emanuje piekielną energią i jest diabelsko inteligentny. Chyba dlatego podoba się lat temu Tyczyński poślubił modelkę, wicemiss Polski (1993 r.) i odtwórczynię roli Ewy w „Złotopolskich”, młodszą od siebie o trzynaście lat Renatę Gabryjelską. Z wykształcenia prawniczkę, specjalistkę od marketingu, a wkrótce absolwentkę reżyserii w Warszawskiej Szkole Filmowej, założonej przez Bogusława Lindę i Macieja Ślesickiego. Niedawno ukończyła swój film dyplomowy. Jest to opowieść o bezdomnym pucybucie z krakowskiego które także przeszło do legendy, odbyło się w krakowskiej restauracji Camelot. Młoda para została wniesiona, dla zmylenia kolorowej prasy, w ogromnych kufrach. Ona upodobniła się do Yoko Ono, on do Johna Lennona. Miał na sobie stylizowany srebrny garnitur i lennonowskie okulary. Tyczyński nie cierpi się fotografować, choć jego żona, mówią znajomi prezesa, jak to piękna kobieta, nie miałaby nic przeciwko temu. – Kobieta potrzebuje oprawy, więc Staszek wystawił dla Gabi pałac pod Krakowem – powtarzają prasa kolorowa podała, kolejny już raz, że Tyczyńscy są bliscy rozwodu lub nawet że już się rozwiedli. – Staszek jest z pewnością bardziej częścią kosmosu niż podstawowej komórki społecznej. Przeżywają kryzysy, ale nadal są razem – stwierdza jeden z przyjaciół. Renata Gabryjelska ma mieszkanie w centrum Warszawy, często podkreśla, że w Krakowie brakuje jej atmosfery stolicy. Prezes z Kopca trzyma się z dala, jak sam je nazywa, od „pierdolonych warszawskich salonów”. Prezes zranionyMimo sukcesu, jaki RMF FM osiągał u słuchaczy, Tyczyński coraz częściej odczuwał zniechęcenie. Zawsze będziemy sami – mówił czasem do zaufanych współpracowników. – Zawsze będą nam podcinać skrzydła i podstawiać nogę. Prezesowi, wbrew jego niezależnemu charakterowi, przyszło bowiem działać na koncesjonowanym rynku mediów. Konieczność przedłużania co siedem lat licencji na działalność stacji radiowej, obowiązek uzyskiwania zgody KRRiTV na wszelkie poważniejsze posunięcia, a tym samym zależność od układów politycznych wywoływały za każdym razem jego furię. Nawet gdy w Naczelnym Sądzie Administracyjnym wygrał z KRRiTV wojnę o zakaz rozszczepiania, okazało się, że też ją przegrał. Rozszczepianie polega na kierowaniu do słuchaczy przy okazji ogólnopolskiego programu, również lokalnych audycji, np. prognozy pogody, porad dla kierowców itp. Taki zabieg pozwala na zbieranie lokalnych ogłoszeń, co sprawia, że pieniądze płyną podwójnym poprawiła formalne niedociągnięcia i wydała ponowny zakaz rozszczepień. Tyczyński znów odwołał się od jej decyzji, sprawa toczy się przed sądem już 5 lat. „Chcemy pokazać – głosił Tyczyński – że podmioty gospodarcze mogą się bronić przed szkodliwymi decyzjami urzędników, nawet jeśli ma się to skończyć przed Trybunałem w Strasburgu”. W pozwie żądał pokrycia strat wywołanych utratą prawa do rozszczepiania: 20 mln zł oraz związanych z koniecznością zwolnienia 200 pracowników. Wręczył im wówczas zalakowane koperty z dymisją, które nakazał otworzyć w samo południe. Sam rozżalony pragnął dotknąć innych – niech też poczują, co znaczy żyć i pracować w tym złożył do KRRiTV wniosek o przyznanie częstotliwości naziemnych – jego telewizja miała mieć charakter muzyczno-informacyjny – nawet nie dostał odpowiedzi. Wtedy w rozmowie z „Polityką” padły słowa: „Sprzedam to wszystko jakiemuś Murdochowi. Albo trzeba wezwać przez ogłoszenie prasowe zagranicznych potentatów medialnych i niech wezmą wszystko”.Wielu niecierpliwie czekało na jego upadek. Niech się przynajmniej porządnie potknie. „Koniec legendy – pisały niektóre gazety. – Magnat z Kopca wreszcie zegnie kark”. A on nadal początku 2004 r. ludzie dobrze znający Tyczyńskiego wieszczyli, że kroi się coś nowego. Prezes na dobrych kilka tygodni praktycznie znikł dla świata, nie chciał rozmawiać, zamknął się w sobie. Podjął decyzję 5 marca. Został szefem Broker FM, faktycznie więc stanął na czele grupy, a swoje ukochane radio pozostawił w rękach zaufanych ludzi. Nie spuszczał go jednak całkowicie z oka, przyjął funkcję przewodniczącego rady nadzorczej RMF FM. Wiadomo, że prezes oprócz telewizji miał i inne projekty. Chciał rozwijać sieć RMF Classic, stworzyć RMF Maxxx skierowany do młodzieży. To się zyskać pieniądze na dalszy rozwój, zdecydował się na utratę części biznesowej niezależności i w połowie 2004 r. wszedł na giełdę. Prezes kosmicznyNiemal 40 km od Krakowa, przy trasie Kraków-Katowice (miejsce wybrał sam Tyczyński), w Nieporazie stoi trzynaście budynków w kształcie kopuł zbudowanych według pomysłu i projektu prezesa. Kosmiczne miasteczko, jak określają je złośliwi, ma już swoją historię. Inwestycja, która pochłonęła wielkie wówczas pieniądze, została sprzedana (za 89 mln zł) jednej z firm, a następnie ponownie od niej wyleasingowana na kilkanaście lat. Niedawno inwestycja została wykupiona, kopuły są znów własnością Tyczyńskiego. Podobno ma zostać dobudowana czternasta, nieduża, z przeznaczeniem na hotel i spółka Tyczyńskiego nazywa się Digit Cinema i zajmie się głównie produkcją filmową dla telewizji, Internetu oraz contentu, czyli multimedialnych serwisów dostarczanych do telefonów komórkowych.– Odcinanie radiowej pępowiny to była dla niego bardzo bolesna operacja. Stopniowo jednak pochłaniała go nowa pasja – opowiada bliski współpracownik. Tyczyński już wystartował ze swoim telewizyjnym pomysłem RFM Maxxx TV. Program tej internetowej telewizji jest oparty całkowicie na tym, co nadaje radio: wraz z piosenką można obejrzeć teledysk, razem z newsami będzie można oglądać zdjęcia z kopułach ma się podobno mieścić siedem studiów telewizyjnych i filmowych, także studia radiowe. Studio filmowe, będące kopią jednego z najnowocześniejszych londyńskich, jest wyposażone w stół mikserski klasy tego, na którym montowano ostatnią część „Wojen gwiezdnych”. W kopułach mieszczą się także wszelkie najnowsze osiągnięcia techniki komputerowej, pozwalające nie tylko na produkcję programów i filmów, ale także umożliwiające ich szeroką dystrybucję w Internecie, komórkach, iPodach, na wszelkich dostępnych, nowoczesnych że Tyczyński podąża śladami Ruperta Murdocha. Nie można wykluczyć, że nawet wspólnie z nim. Jak wiadomo News Corp., firma należąca do Murdocha, kupiła w Polsce udziały w TV Puls. Marty Pompadur, prezes News Corp. dla Europy Wschodniej i Środkowej, podczas wizyty w Polsce deklarował, że zamierzeniem firmy jest także produkcja filmowo-telwizyjna wspólnie z Polakami. Tyczyński ostatnio wiele razy bywał w USA. Czy negocjował z Murdochem? Będzie z nim konkurował na polskim rynku czy wręcz przeciwnie – współpracował? Ta druga odpowiedź wydaje się całkiem prawdopodobna. Prezes niemalowanyBiznesowi Tyczyńskiego zawsze szkodził, twierdzi wiele osób, wizerunek, który on sam od lat konsekwentnie buduje. Inni jednak uważają, że pełni w Polsce rolę lakmusowego papierka demokracji. Jego najważniejszymi przeciwnikami zawsze byli legendarny prezes z Kopca walczył o swoje demokratycznymi i praworządnymi metodami. Nie jest anarchistą, może tylko odbiega od schematycznego obrazu eleganckiego biznesmena. Bywa niemiły, kapryśny, przekorny, uparcie trzyma się swoich wizji. Osobie tak kontrowersyjnej jak on z pewnością nigdy nie będzie łatwo, ale nie ulega wątpliwości, że ekstrawagancja prezesa niekiedy staje się jego atutem.– Tyczyński jest człowiekiem naprawdę niezwykłym, odważnym, idącym do przodu, a przy okazji nieprzewidywalnym – mówi Krzysztof Kozłowski, były senator, zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”. – Czy jest szalony? Z pewnością tak. Moje doświadczenie podpowiada mi, że zwykli ludzie zazwyczaj nie potrafią zrobić tyle, ile on zrobił. Szkoda byłoby, gdyby zamknął się tylko w kopule. Swoją drogą ciekawe, jaki nada stamtąd komunikat? [{"id":6,"name":"actors","above5p":true,"career":{"name":"aktorka"},"ranking":{"name":"Ról aktorskich","link":"#unkown-link--personRolesAjax--","url":"/ranking/person/actors/female"},"rating":{"count":243,"rate": aktorskiej"}},{"id":2,"name":"director","above5p":false,"career":{"name":"reżyserka"},"ranking":{"name":"Reżyserii","link":"#unkown-link--personRolesAjax--","url":"/ranking/person/director"},"rating":{"count":1,"rate":5,"desc":"ocena","profession":"pracy reżysera"}},{"id":22,"name":"guest","above5p":false,"career":{"name":"gościnnie"},"ranking":{"name":"Występów gościnnych","link":"#unkown-link--personRolesAjax--","url":"/ranking/person/guest"},"rating":{"count":1,"rate":5,"desc":"ocena","profession":"gry aktorskiej"}}]4,9243 oceny gry aktorskiej Źródło: Getty Images Autor: Andrew TothModelka i aktorka "na topie". Ewa w serialu "Złotopolscy". Z konkursu Miss Polonia '93 trafiła na wybiegi do Paryża. Wróciła z tęsknoty za chłopakiem. Dziś ma dwa dyplomy: prawnika i specjalisty od marketingu. W filmie zadebiutowała w roku 1995 główną rolą kobiecą w "Girl Guide" Juliusza Machulskiego (Złote Lwy - Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni). Potem prowadziła wywiady telewizyjne z Joe Cockerem, Vanessą Mae, Gabrielą Sabatini, Kelly Family, Skunk Anansie i Chambawambą. Od 1997 roku gra Ewę Kowalską w serialu "Złotopolscy". Jako top modelka brała udział we wszystkich liczących się pokazach mody w Polsce. Po paryskich agencjach Metropolitan i Elite Models, w kraju związała się z Model Plus, a ostatnio BA Booking Agency. Współpracowała z Fashion TV oraz dwutygodnikiem VIVA!. Jest zapraszana do najbardziej popularnych programów telewizyjnych takich jak "Bezludna Wyspa" i "Wieczór z Jagielskim" w TVP2. Interesuje się działaniami public relations na styku świata biznesu i mediów, oraz telewizją. Więcej wiek: data urodzenia: 7 marca 1972 miejsce urodzenia: Olsztyn, Polska wzrost: 174 cm nagrody: 3 nagrody i 4 nominacje EwaKinga MaciejewskaAgnieszka Kłosowska, siostra Karoliny, matka Sławka Była żona Emila Modelka Sandra, dziewczyna Jacka Ewa Kinga MaciejewskaMaryśkaZmień kryteria filtrowania mąż Stanisław Tyczyński (od 1993) W 1993 roku zdobyła tytuł I wicemiss następujące uczelnie: - studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w Warszawie (Polska), - studia podyplomowe z marketingu w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (Polska), - reżyserię w Warszawskiej Szkole Filmowej w Warszawie (Polska). - Wydział Dokumentu i Fabuły w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie (Polska). Prowadzi działalność charytatywną (program Animals) poświęconą zwierzętom ze schronisk. Tej pani należą się dwa punkty: jeden za urodę, bo kobieta ładna, a drugi za to, że już nie gra. ta pani była na koncercie Depeche Mode w łodzi 24 lutego 2014 - lubimy TO Już kilku lat jest głucho na jej temat. Wyjechała gdzieś? szkoda, że w tak niewielu filmach zagrała jest piękna jako aktorka też była niezła szkoda że już nie gra w filmach ani w serialach. Sugestie Dodaj film Profil Ustawienia Treści Weryfikacja treści Panel administracyjny Wyloguj się Zaloguj się Załóż konto Wiadomości Repertuar kin Obejrzyj online Filmy Katalog filmów Repertuar kin Premiery i zapowiedzi Ranking filmów Zwiastuny Nagrody Galerie filmowe Dodaj film TV Katalog seriali Program TV Ranking seriali Społeczność Forum dyskusyjne Listy użytkowników Ranking użytkowników Osiągniecia użytkowników Poradniki dodającego Quizy Film 2019 1g. 42m. Thriller Obsada Skocz do wybranego zawodu Aktorzy 7 Producenci 5 Reżyseria 5 Scenariusz 3 Zdjęcia 3 Kompozytorzy 1 Montaż 1 Dźwięk 5 Pozostała Ekipa 20 Scenografia 3 dodaj obsadę Reżyseria Ocena Renata Gabryjelska 4,7 Jakub Wielecki (drugi reżyser) Karolina Aleksa (drugi reżyser) Katarzyna Baranowska (asystent) Zuzanna Głowacka (asystent) Scenariusz Ocena Błażej Dzikowski 8,0 Renata Gabryjelska (pomysłodawca) 4,7 Lisa Fretschel (tłumaczenie) Producenci Ocena Stanisław Tyczyński producent Magdalena Jaworska producent Anna Zajączkowska kierownik produkcji Aleksandra Zimny kierownik produkcji (asystent) Jagoda Domańska kierownik produkcji (asystent) Aktorzy Ocena Joanna Kulig Sylvia, pielęgniarka 7,2 Steven Brand Richard Rolle 5,0 Tomas Ainsley Tom Dawkins Andrea Tivadar Ana Walker Nicolas Navazo Dr Baptiste Patrice Nieckowski Rolnik Krzysztof Rogowski Jean-Luc Zdjęcia Ocena Piotr Kukla January Jarnot (pomoc techniczna) Maciej Jarnot (pomoc techniczna) Kompozytorzy Ocena Elia Cmiral 7,0 Kostiumy Ocena Montaż Ocena Agnieszka Glińska Muzyka Ocena Charakteryzacja Ocena Scenografia Ocena Stanisław Tyczyński scenograf Daria Dwornik scenograf Grzegorz Sikorski konstruktor dekoracji Dźwięk Ocena Michał Fojcik dźwięk Sebastian Kordasz dźwięk Mariusz Dziedzic mikrofoniarz Wojciech Fularz mikrofoniarz Piotr Witkowski operator muzyki Efekty specjalne Ocena Pozostała Ekipa Ocena Adrienne Stern dobór obsady Magdalena Jaworska dobór obsady (Polska) (Francja) Agatha Gigi Boyle dobór obsady Nicole Hoffman dobór obsady (asystent) Lena Zawadzka dodatkowy dobór obsady Michał Szewczuk operator kamery Arkadiusz Rocki operator kamery Arkadiusz Fudali operator kamery (asystent) Kamil Starowicz operator kamery (asystent) Katarzyna Świetlikowska prowadzący ostrość Marek Puzia prowadzący ostrość Frank Van Hekken mistrz oświetlenia Marek Fudali oświetlenie Rafał Mazur oświetlenie Michał Goździela oświetlenie Łukasz Gocał oświetlenie Karol Stopiński oświetlenie Michał Mrózek oświetlenie Grzegorz Milej oświetlenie Tomasz Leśniak oświetlenie Więcej informacji Ogólne Strona filmu Pełna obsada Czy wiesz, że? Ciekawostki Wpadki Pressbooki Powiązane Ścieżka dzwiękowa Fabuła Opisy Recenzje Słowa kluczowe Multimedia Plakaty Zwiastuny Zdjęcia Pozostałe Komentarze Nagrody Wiadomości Wytwórnie Seanse TV Repertuar Inne strony www Zarządzanie Zaktualizuj stronę Oczekujące aktualizacje Zgłoś do usunięcia Autorzy strony Historia treści Dodaj zwiastun Proszę czekać… Zaloguj się przez facebooka lub zaloguj się załóż konto Nie wylogowuj mnie Nie pamiętasz hasła? Chcę otrzymywać newsletter FDB Zgadzam się na Warunki korzystania. Zgadzam się na przetwarzanie moich danych wyjaśniony w Polityce prywatności celach i w zakresie niezbędnym do realizacji usługi serwisu FDB przez Grzegorz Derebecki XAN, NIP: 6482707645, Śledziejowice 614 32-020 Wieliczka. Stanisław Tyczyński Data i miejsce urodzenia 25 stycznia 1958 Kraków Zawód, zajęcie przedsiębiorca Stanisław Robert Tyczyński (ur. 25 stycznia 1958[1] w Krakowie) – polski przedsiębiorca, założyciel radia RMF FM – pierwszej komercyjnej stacji radiowej w Polsce. Życiorys[edytuj | edytuj kod] Studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak w stanie wojennym przerwał studia i stał się aktywnym działaczem ruchu solidarnościowego[2]. W 1981 roku w czasie strajku w Hucie im. Lenina po wprowadzeniu stanu wojennego zainicjował powstanie Radia Wolna Polska[3]. W latach 1984–1989 mieszkał we Francji, po powrocie uruchomił RMF FM[1]. Do marca 2004 roku pełnił funkcję prezesa zarządu spółki Radio Muzyka Fakty, a następnie został prezesem zarządu Broker FM (obecnie Grupa RMF) oraz przewodniczącym rady nadzorczej spółki zależnej – Radio Muzyka Fakty Sp. z W październiku 2006, wraz z innymi znaczącymi udziałowcami spółki Grupy RMF, podpisał umowę zbycia większościowego pakietu akcji na rzecz wydawnictwa Bauer[5]. Jest głównym inwestorem studia Alvernia Studios. Jego żoną jest była aktorka i modelka, reżyserka i montażystka – Renata Gabryjelska[5][6]. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b Stanisław Tyczyński. Ludzie Wprost. [dostęp 2008-11-14]. ↑ Piotr Najsztub: Stanisław Tyczyński wyjaśnia powody pozwu (wywiad przeprowadzony 8 października 2003). W: Przekrój nr 42/2003 [on-line]. FAN FM, 18 października 2003. [dostęp 2008-11-14]. ↑ Ewa Zając – NSZZ „Solidarność” Region Małopolska (1980-1989),(w) Solidarność 1980-1989. Tom 6. Polska południowa. Warszawa 2010. ISBN 978-83-7629-175-8. ↑ Stanisław Tyczyński staje na czele grupy RMF. RMF FM, 8 marca 2004. [dostęp 2008-11-14]. ↑ a b Krystyna Lubelska: Stanisław Tyczyński: Pasja według prezesa. 7 marca 2007. [dostęp 2008-11-14]. ↑ Co się dzieje z Renatą Gabryjelską? (pol.). [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-27)].

renata gabryjelska stanisław tyczyński