Listen to music from Polski Hiphop like 02.OSTR-kochana polsko, 9 & more. Find the latest tracks, albums, and images from Polski Hiphop. Play POLSKI HIP-HOP! and discover followers on SoundCloud | Stream tracks, albums, playlists on desktop and mobile. Ghawsi Mosa, niemiecko-polski raper. Malik Montana. Info. Pseudonim. Twórca marki odzieżowej Ciemna Strefa, przedstawiciel nurtu ulicznego rapu. Bonus RPK. Raper który we wcześniejszych latach był freestylowcem, znany z walki z "Babką". Filipek. Wykonawca należący do grupy Patokalipsa, jeden z twórców "płyty roku". The Pit London. Retrieved October 28, 2021. ^ Akaash (October 29, 2021). "Megan Thee Stallion Releases 'Something For Thee Hotties' Project — Stream". HipHop-N-More.com. Retrieved October 29, 2021. ^ "Mick Jenkins Announces New Album Elephant in the Room, Shares Video for New Song: Watch | Pitchfork". Polski Hip-Hop W Niemczech, Dortmund. 781 likes · 21 talking about this. Mieszkasz w Niemczech? Interesujesz się kulturą hip-hop lub robisz bity ? Ta strona jest własnie Dịch Vụ Hỗ Trợ Vay Tiền Nhanh 1s. Tym razem za hip-hopowe klasyki zabrali się przedstawiciele młodego pokolenia polskiej sceny muzycznej. W 2015 roku to był HIT. Polski hip hop w wykonaniu gwiazd estrady, takich jak Krystyna Prońko, Ewa Bem, Andrzej Dąbrowski czy śp. Zbyszek Wodecki okazał się być wyśmienitym, międzypokoleniowym miksem muzycznym i strzałem w dziesiątkę. Zobacz także Quidditch zmieni nazwę, ponieważ Rowling jest transfobką Hip-hop na ekrany. „Zadra” wystartuje na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni Córka Eminema, Hailie Jade, wspomina dorastanie przy sławnym ojcu Teraz projekt Albo Inaczej zaprezentuje swoją drugą odsłonę. Tym razem do robienia wariacji na temat polskich rapsów zaproszono przedstawicieli młodego pokolenia – Fismolla i Monikę Borzym. Kogo jeszcze? Tego dowiemy się zapewne niedługo, bowiem płyta Albo Inaczej 2 pojawi się w sklepach na wiosnę! Ale to nie koniec dobrych wiadomości! Świeżutkich kawałków z Albo Inaczej 2 będzie można przedpremierowo usłyszeć na żywo podczas Enea Spring Break 2018! 21 kwietnia, obok wspomnianej dwójki i kilkuosobowego bandu pod kierownictwem Mariusza Obijalskiego, wystąpią też Ten Typ Mes i Emil Blef (Flexxip), a także znany z pierwszej odsłony Albo Inaczej – Andrzej Dąbrowski (obchodzący w tym roku sześćdziesięciolecie działalności artystycznej!). To na 100%, ale niewykluczone, że do tego zacnego towarzystwa dołączą inni artyści zaproszeni do współpracy przy Albo Inaczej 2. Tak czy inaczej – trzeba tam być i tego posłuchać! Tym razem za hip-hopowe klasyki zabrali się przedstawiciele młodego pokolenia polskiej sceny muzycznej. W 2015 roku to był HIT. Polski hip hop w wykonaniu gwiazd estrady, takich jak Krystyna Prońko, Ewa Bem, Andrzej Dąbrowski czy śp. Zbyszek Wodecki okazał się być wyśmienitym, międzypokoleniowym miksem muzycznym i strzałem w dziesiątkę. Zobacz także Quidditch zmieni nazwę, ponieważ […] Enea Spring Break Showcase Festival & Conference 95 PLN Polub na Facebooku: Nie przegap Paktofonika 118 165 słuchaczy Paktofonika (PFK) – polski zespół hip-hopowy z Katowic i Mikołowa, powstały w 1998 r. Został rozwiązany wiosną 2003 zespołu wiąże… Nie chcesz oglądać reklam? Ulepsz teraz Eldo 89 333 słuchaczy Leszek "Eldo" Kaźmierczak, znany także jako Eldoka, urodzony 27 lipca 1979 roku w Warszawie. Raper, członek nieistniejącej już grupy Grammatik.… 221 570 słuchaczy Ostry, właśc. Adam Ostrowski (ur. 15 maja 1980 roku w Łodzi) – polski raper i producent. Od urodzenia związany z dzielnicą Bałuty, gdzie mieszka i… Łona 56 874 słuchaczy Urodzony w 1982 r. Łona mieszka i uczy się w Szczecinie, znany jest między innymi z wcześniejszego udziału w grupie Wiele oraz z solowego… WWO 63 890 słuchaczy WWO (W Wyjątkowych Okolicznościach / W Witrynach Odbicia / We Własnej Osobie / Wandale W Okolicy / Weź Wreszcie Odbij), to polska grupa muzyczna… Nie chcesz oglądać reklam? Ulepsz teraz Pezet 115 026 słuchaczy Pezet, właściwie Jan Paweł Kapliński (ur. 18 kwietnia 1980 r. w Warszawie) – polski raper i osobowość telewizyjna, a także Fokus 52 503 słuchaczy Wojciech Alszer (ur. 13 marca 1980 w Katowicach), polski producent i artysta hip hopowy, znany także pod pseudonimami Fokus i Fokusmok,… Kaliber 44 101 127 słuchaczy Zespół hiphopowy powstały w 1994 roku w Katowicach. Początkowo reprezentował nurt zwany hardcore psycho rapem. W jego skład weszli Mag Magik I… Pih 42 976 słuchaczy PIH (zapisywane także jako Pihszou, PeIHa), właściwie Adam Piechocki ur. 9 września 1977 w Białymstoku – polski raper. W 2002 roku ukończył… Małpa 53 789 słuchaczy Łukasz Małkiewicz (ur. 1985) - mieszkaniec i miłośnik Torunia, raper, członek zespołu Proximite. 15 listopada 2009 ukazała sie pierwsza solowa płyta… Hemp Gru 56 263 słuchaczy Hemp Gru to zespół z warszawskiego Mokotowa, grający rap. Tworzą go Wilku i Bilon, których początki w rapie sięgają połowy lat '90. Zadebiutowali w… Molesta 55 040 słuchaczy Molesta Ewenement (początkowo Mistic Molesta, Molesta), to polska grupa muzyczna wykonująca rap. Powstała 1995 roku w Warszawie z inicjatywy… Płomień 81 45 848 słuchaczy Polska grupa tworząca muzykę rap. Zespół wywodzi się z warszawskiego Ursynowa, tworzyły go niegdyś 3 osoby: Pezet, Onar oraz Deus. Obecnie… Peja 55 659 słuchaczy Ryszard Andrzejewski urodził się 17 września 1976 roku na poznańskich Jeżycach. Wychowywał się w rodzinie artystyczną… Molesta Ewenement 39 157 słuchaczy Początkowo Mistic Molesta, Molesta , to polska grupa muzyczna wykonująca rap. Powstała 1995 roku w Warszawie z inicjatywy raperów Piotra… Fisz 75 596 słuchaczy Fisz, właściwie Bartosz Waglewski (ur. 19 marca 1978 w Warszawie) – polski muzyk, kompozytor, wokalista, basista, gitarzysta, producent. Styl Fisza… Abradab 66 897 słuchaczy Marcin „Abradab” Marten (ur. 12 listopada 1978) – polski raper, członek katowickiej grupy Kaliber 44. W skład ten wchodzili również Mag Magik i… Fenomen 30 856 słuchaczy Fenomen powstał na przełomie 1996 i 1997 roku, gdy w pierwszej klasie liceum poznali się Ekonom i Ziaja. Zafascynowani muzyka hip-hop zaczęli pisać… Bez Cenzury 27 781 słuchaczy Krótkie notki o członkach zespołu:Łysol od urodzenia dorastał i wychowywał się na bielańskim osiedlu Piaski, w wieku kilkunastu lat przeprowadził… Grammatik 51 552 słuchaczy Polska grupa muzyczna wykonująca RAP. Powstała 1997 roku w Warszawie z inicjatywy Eldo i Jotuze. Raperzy początkowo współpracowali z Szychą z… Wdowa 14 969 słuchaczy WdoWA - właściwie Małgorzata Jaworska (ur. 13 października 1985 w Warszawie) – polska raperka. Wykonywany przez nią rap cechuje klimat… Moderatorzy: Jose, oldschool POWWW jest najgorsze ze względu na Beat 1 5% Refren 4 19% Schwesta Ewę 13 62% Teledysk 3 14% Liczba głosów: 21 Twój głos został zarejestrowany. SuperRapMaster Posty: 459 Rejestracja: 11 wrz 2021, 13:41 Lokalizacja: Truskulasy Najgorszy kawałek w historii polskiego rapu Możecie sobie wybrać co chcecie, ja nic nie będę sugerował. DoubleB Posty: 1819 Rejestracja: 13 kwie 2021, 15:28 Lokalizacja: Wrocław Kontakt: Re: Najgorszy kawałek w historii polskiego rapu Post autor: DoubleB » 18 lut 2022, 17:08 gospodarza aleksy Posty: 4143 Rejestracja: 17 kwie 2019, 7:45 Re: Najgorszy kawałek w historii polskiego rapu Post autor: aleksy » 20 lut 2022, 17:23 przecież to nie jeat najgorszy kawałek w historii polskiego rapu co do ankiety zagłosowałem na siostrę ewę siostrę ewę kebab Posty: 211 Rejestracja: 12 maja 2019, 12:30 Re: Najgorszy kawałek w historii polskiego rapu Post autor: kebab » 26 lut 2022, 19:08 cała twórczość żabsona i innych stękających pedałów ZAKAZ Jose Brak Kultury Posty: 5260 Rejestracja: 17 kwie 2019, 6:49 Re: Najgorszy kawałek w historii polskiego rapu Post autor: Jose » 26 lut 2022, 19:32 Jest temat o gownach obesranych, który pełni te sama funkcję. Luksemburski Tede, polski patriota Polski rap (ew. polski hip-hop) – zjawisko kultury masowej, typ rapu preferowany głównie przez Polaków mieszkających w Polsce, polskich emigrantów i imigrantów do Polski lub ludzi znających polski język. Masowo uprawiany, lecz niedoceniany. Rodzaje[edytuj • edytuj kod] Polski rap jest zawiły w całej swej rozciągłości i trudno go opisać nie dzieląc na części zwane (potocznie i w dalszej części) gatunkami. Podziemie[edytuj • edytuj kod] Przykład zajebistej okładki podziemnej Stary jak świat motyw. Jestem z podziemia – żondze! – brzmi stare hasło. Kto wyjdzie poza nie – sprzedał się (choć też nie zawsze). Zazdrość przemawia przez miłych panów w spodniach z krokiem u kolan i obciachową bejsbolówką z daszkiem z tyłu. Ale nie przez wszystkich, bo, pomijając już fakt, że większość chce się wybić (i tym samym sprzedać, jak sami mówią – choć to niezgodne z ich ideą), to niektórzy chcą w tym podziemiu trwać. Często uczestniczą w bitwach freestylowych i cieszą się tym, co robią. Powoli zmienia się ich zatwardziały, staroświecki stosunek do wykonawców, którym udało się sprzedać kilka płyt. Ich teksty opowiadają ogólnie o życiu, czasem o tym, że jest im źle, a czasem, że odwrotnie. Nie można jednoznacznie stwierdzić o czym są, ponieważ to zbitka raperów różnych rodzajów, którzy się nie wybili lub wrócili do podziemia. Można wymienić kilku zatwardziałych przedstawicieli tego gatunku: Kula – urodzony w Pudliszkach jako pulpet. Uciekł do Krynicy i tam z MC Omenem założył RZK. Lech Roch Pawlak – freestylowiec-internetowiec, zaczął karierę podczas konsumpcji dżemu i nie chce jej przerywać. Mimo swojego niewątpliwego talentu nie uczestniczy w bitwach na słowa. Wielu uważa go za najlepszego hiphopowca w Polsce. PRO8L3M – 1/3 Dobrego Towaru. Osk zamówił od Steeza nowoczesne beaty i pozytywnie zaskoczył ludzi. Sowa – chłopak z getta, czasem ostry, czasem romantyczny, przyjaźni się z Olczakiem i Roberto Uno. Waszka G – znany z tego, że „on to pierdoli i zdejmuje kominiarę”, „chuj śmiertelny wbija ci w serce” i „uważa na zakrętach na których jest nierówno”. Hardkor, bieda, szare bloki, ulica, gangsta rap i tym podobne[edytuj • edytuj kod] Wiesz, co się liczy? Szacunek ludzi świetlicy. A jak nie, to kijem zaraz dostaniesz wpierdol! Najbardziej lubiana przez fanów podziemia grupa raperów spoza podziemia. Jej uprawiacze w większości również się nie sprzedali. Jeżdżą furami droższymi niż Ojciec Dyrektor, ale nie zapominają o starych znajomych z lat słusznie minionych. W swoich tekstach opowiadają o szarzyźnie otaczającego ich świata, nieudolności polityków, biedzie, chuju w dupie policji, a czasem nawet działają na psychikę wykorzystując swoje paranormalne zdolności. Do tego gatunku należą niewątpliwie: Bonus RPK – reprezentant ekipy Razem Ponad Kilo jak i Ciemnej Strefy. Udaje naszprycowanego koksa, gdy sam jest naszprycowany tandetą. Niestety, padł ofiarą komercji. Odsiaduje on za leczenie ludzi gandzią. Bosski Roman – członek zespołu Firma. Mówi dużo o jebaniu psów, na co nasuwa się wniosek, że jest zoofilem. Chada – szef przestępczego procederu. Przesiedział rok w więzieniu za nienawiść do policji. Obecnie dystrybutor plastikowych długopisów dla neokidów i niekwestionowany król dissów, na które to miano zapracował po wygranym beefie z hip-hopolowcem Doniem, który na niego doniósł. Policjanci szukali go, aż znaleźli, po tym jak uciekł z pierdla, ale potem szybko uciekł, jak go złapali. Zabity przez personel w szpitalu psychiatrycznym w Rybniku. Firma – przywódcy ideologii JP. Nawijają głównie o zasadach ulicy, śmierci dla konfidentów, jebaniu policji i braku moralności wśród polityków. Hemp Gru – Wilku bez zębów z hołotą uliczną na teledyskach udaje biedaka. Cytat z dokonań zespołu: Zamykam wieko, kładę kamień na niego. Wydali oświadczenie o zaprzestaniu działalności jako zespół. Kaliber 44 – psychole, ale zabawni, mieszali w głowach do 2003 roku, po czym znudziło im się być martwymi legendami i w 2013 postanowili zostać żywymi. Liroy – pierwszy polski raper, tak samo pierwszy zdobywca diamentowej płyty w polskim rapie. Chciał z Redem wykąpać swoją matkę. Jego drugie imię to Scyzoryk. Obecnie jest w Sejmie. Molesta Ewenement – legenda. Vienio, Włodi i Pelson prawie umarli po odejściu Wilka. Ostatnią płytę nagrali w 2008 roku. Od tej pory Vienio nagrał solówkę, a Włodi i Pelson z Eldoką próbują coś osiągnąć jako Parias. Nagły Atak Spawacza – psychole jeszcze więksi niż K44, lubili rapować o patologii oraz o różnych rzeczach, przy których wymiękał sam arcymistrz Lech Roch Pawlak. Peja – uznawany za najlepszego rapera w Polsce. Dorobił się na gadaniu o biedzie i ciągle o niej gada, całe życie reprezentuje i klepie biedę tańcząc na teledyskach w ubraniach za kilka tysięcy złotych… biedaczysko. Wróg Tedego. Płomień 81 – legendy. W składzie Pezet i Onar. Gdyby tego drugiego w składzie zabrakło, byliby jeszcze większymi legendami. Ale stali się nawet z tym drugim, bo zjedli Tedego w beefie. WWO – każdy ponad każdym. Myślą chyba, że są wybrańcami. Rap melodyjny[edytuj • edytuj kod] Melodic-rap, melo-rap, autotune, dla „hardkorowej”, zakompleksionej młodzieży hiphopowej – hip-hop polowy. Osoby go tworzące to typowy Linkin Park wśród polskiego hip-hopu. Miła, wpadająca w ucho melodia i przyjemny, przepełniony metaforami rap. Widać, że jego wykonawcy byli dobrzy z polskiego i muzyki. Często łączy ze sobą wiele rodzajów raperskich. Niekiedy wychodzi z tego miła dla ucha ballada, a czasem kawał hardkoru podpadającego nawet pod psycho rap. Ludzie starający się go robić okazują znużenie wcześniej wykonywanym rodzajem rapu i szukają nowych, lepszych rozwiązań. Często dostawali wpierdol za zdradzenie polskiego rapu dla disco-polo i popu. Do grona raperów tego stopnia można zaliczyć między innymi: Doniu/Liber – konfident i jego ochroniarz. Doniu wydał Monologimuzykę, a Liber album Bógmacher. Dodatkowo Doniu nakablował na Chadę, by uniknąć przegranej w beefie, który go zniszczył jednym dissem, a Liberowi zachciało się pójść w ślady Jarzębin. Ganja Mafia – pięcioosobowy skład, władcy gimnazjów. słuchaczy z całej ekipy zna tylko Kaliego. Gimpson – youtuber, który postanowił zostać raperem. W sumie jedno, jak i drugie mu nie wychodzi. Grupa Operacyjna – prześmiewcy. Naśmiewają się z Dody i z Ciebie. Postanowili się wypromować pseudorapem i nagrywką z Mezo. Wylansowali się na człowieku chorym psychicznie (Kononowiczu), który aspirował na stanowisko prezydenta Białegostoku, nie krył również swoich ambicji prezydenckich RP. Później dalej chamsko się promowali przy użyciu sformułowania M. Borowskiego: mordo Ty moja, byli ostro promowani przez stację VIVA. Jeden Osiem L – jak zapomnieć o nich? KaeN – zamaskowany raper. Jego alter ego namawia do złego. Mów mu Dave. Jego teksty spodobały się pseudo słuchaczom rapu, czyli głównie dziewczynom i nie tylko. Kiedyś zaśpiewał u Słonia, ale nikogo to nie obchodzi, ważne że jest KaeN. Nie umie pisać dissów. Mezo/Lajner – to jest nadzwyczajne. Znienawidzony przez nastolatków, którzy nie słuchali jego podziemnych płyt. Nagrał prześmiewcze Aniele, w którym śmieje się ze stylu tam prezentowanego i wśród dwunasto-piętnastolatków przylgnęła do niego etykietka. Najgorszy raper wszechczasów. Miuosh – jedni mają go za idola, a inni za gościa z kozim vibrato. Najlepszy Przekaz W Mieście – parodia ulicznego rapu. Wyciągali dzieci z bramy, aż w niej sami zostali. Norbi – jeden z prekursorów hip-hopolo. Wie, że kobiety są gorące. Pan Yapa – człowiek, który nie płacił składek emerytalnych i przez to musiał zarabiać na życie poprzez rapowanie. PiKej – udaje rapera, a media wmawiają, że nim jest. Jego kawałki biją rekordy wśród najbardziej znienawidzonych przez internautów utworów. Popek – angielski dresiarz. Tatuażysta robił mu tatuaż na policzku, ale przez pomyłkę wyrył mu ranę. Król Albanii. T-raperzy znad Wisły – dwóch satyryków śpiewający o tym, że są tak starzy, że pamiętają swojego koleżkę Mieszka. Chodzą słuchy, że ktoś pamięta o tym, że zespół liczył nie dwie, a cztery osoby. Taco Hemingway – zawsze marzy o sześciu zerach. Kiedyś robił alternatywny rap, ale rzucił to dla popu. TACONAFIDE – fuzja Taco Hemingwaya i Quebonafide. Fani Tamagotchi. Young Multi – kolejna nieudolna rapowa gwiazda YouTube'a. Nagrał kawałek z Bedopiesem o diamentach. Jeździ autem, które samo zmienia biegi i wpada pod tira. Żabson – ziomal i Hood Rich. Kazał fanowi z koncertu. Miał problemy z barmanem i pomylił youtubera od tematyki sportowej z patostreamerem. Do tego grona nie należy zaliczać pilskiego zespołu Verba, który przebrnął przez etap podziemia i melo rapu, jednak porzucił to wszystko na rzecz playbacku. Komercha[edytuj • edytuj kod] Miej wątpliwość Wybujała fantazja aka amerykański i rosyjski rap, szastanie forsą, gołe panienki i najlepsze fury. Robienie jaj z czego popadnie, palenie skrętów i ogólne panowanie – to wszystko dla pieniędzy. Przy odrobinie zdrowego rozsądku do komerchy można również zaliczyć rap melodyjny. Elo-rap-dzieciaki znane jako wyśmienici komercyjni kompozytorzy i raperzy: Cypis – discopolowec. Wciągnięto go do zespołu Nagły Atak Spawacza, który potem rozbił. Donatan – drugi zdobywca diamentowej płyty w polskim rapie. Ma słowiańską duszę. Nagrał płytę z Cleo i wziął udział w Eurowizji, a jej jurorzy byli pedałami, więc zagłosowali na tranzystora z brodą. Franek Kimono – pierwszy raper w Polsce, nie boi się nikogo, wyciąga małolaty spod opieki taty, na bramce stoi, nikogo się nie boi. Jest DJem, umie breakdance'a, trenował karate, ale po wódzie lepszy jest w dżudzie. Aż strach się bać… Wozi się od 1983 roku. Na starość lubi podrywać laski na swojego Fiata Mirafiori. Gang Albanii – gang z królem Albanii na czele. Bawią się w kowboi, śpiewając o kokainie i piździe nad głową. Letni, Chamski Podryw – słynni z tego, że jeżdżą Czinkłoczento. Sobota – zaczął od 1996. Jego wytwórnia to Stopro Rap. Jego ostatnia płyta pokazuje, jak bardzo jest religijny. Inteligentny hip-hop, cyniczny[edytuj • edytuj kod] Inteligencja godna naszych czasów. Opowiadają o polityce, życiu, śmierci, otaczającym nas świecie, sporcie, wyrażają swoje poglądy… Inteligentnym słuchaczom dają sporo do myślenia, dla mniej inteligentnych pozostaje odczytywanie tekstów, co ich sensowi równa się zeru/zero (dopełniacz i celownik tu pasują, jak nie wiesz, co to i na jakie pytania odpowiadają, to nie jesteś inteligentny). Nie manifestują swojej wyższości, ale próbują zmienić świat. Cyniczni mordercy – zdolni wybitnie. Do inteligencji w polskim HH można zaliczyć takich twórców jak na przykład: Eldo – gada z sensem (choć często się powtarza), ale mało ludzi go słucha, bo bity ma smutnawe. Warszawa jest super, przyjezdni są źli. Sens życia to buty Lacoste. W poprzednim wcieleniu był Eldoką Na Wolno. Grammatik – geniusze. W składzie wspomniany wcześniej Eldo i Jotuze. Obaj mówią, że kasa wielu się wyprze. Tj. wypierze. GrubSon – łączy wszystkie style jakie istnieją. Mówi prosto, ale bardzo mądrze. Teksty nie tylko dla nastolatek. Hukos – wróg prezydenta. Groził Kaczyńskiemu, że go zabije (pan prezydent, ja dzisiaj zabiję go, bo pan prezydent w tym kraju to całe zło). Inespe – ziomal Fisza, ale już nie nagrywa. Po zakończeniu kariery także trzymał kontakty z Fiszem i Emadem. Kali – buddysta, chudy skurwiel, reżyser, założyciel Ganja Mafii. Wydał książkę, pisze scenariusz do filmu o sobie i przy każdej okazji chwali się swoim Audi S8. Ma sklep z luksusowymi okularami. Przyjaciel Palucha. Małpa – wiedział, że podziemie przyniesie mu szacunek, więc jego płyta jest pierwszym nielegalem, który zdobył złotą płytę. Nagły Atak Spawacza – napisali pierwszy diss w historii Polski. Oduczą Cię ćpania i pomogą wyjść na prosto. Numer Raz – zawsze spoko. Jest księciem i tego żąda. Jeden z raperów, który nie zapomniał. Paktofonika – polska grupa muzyczna. Przedstawili się jako Jestem Bogiem. Osiem dni po wydaniu Kinematografii Magik wyskoczył z okna i zmarł śmiercią samobójczą. Parias – wspólny projekt Eldoki, Pelsona i Włodka. Zniszczył ich Peja dziesięciominutowym dissem, ale i tak u części fanów Peji zyskali szacunek za debiutancką płytę. Pezet/Małolat – dwaj bracia. Nawijają o chlaniu, dziewczynach i jeszcze raz chlaniu. Rahim – raper z Mikołowa. Na nic nie ma czasu, ale w wolnych chwilach lubi podróże. Wie o co w tym chodzi. Członek takich grup jak 3xKlan, Paktofonika i Pokahontaz. Rasmentalism – za młodzi na Heroda. Tworzą dobrą muzykę dla łatwego życia. Multi-wieloraperski styl/rap alternatywny[edytuj • edytuj kod] Niezwykle rzadko spotykani wykonawcy. Występują i wykonują wiele projektów, niekoniecznie hiphopowych. Znają się na muzyce, wiedzą, jak dotrzeć do słuchaczy. Znani i nieznani, lecz zawsze lubiani. Wspaniały flow, technika i skojarzenia. Do tego nurtu zaliczyć można wykonawców pokroju takiego, jak: Donguralesko – potrafi formułować porównania, których nie zrozumiałoby 100% społeczeństwa (w tym on sam). Posiada firmę odzieżową, na której koszulkach nadrukowane są różne życiowe mądrości (synku, jestem w budynku na innym levelu). Prowadzi rozbiórki domów, bo ma flow, który burzy budynki. Duże Pe – grande, grande! Regowiec, freestylowiec, hiphopowiec i reszta owiec. Emade – producent Ostrego i Fisza. Samplował z MP3. Fisz – multiinstrumentalista-producent, nietypowy, oryginalny i polepiony. Fokus – legenda. Gada mądrze, czasem aż zbyt mądrze. Potrzebuje lat na jedną płytę, ale nadrabia poziomem. Był w takich grupach jak Paktofonika, Pijani Powietrzem czy Pokahontaz. Ma jaja jak Super Sayian. Sprzedał się i stracił szacunek po nagraniu kawałka z Dodą. KęKę – lubiany raper po wypromowaniu się w Młodych Wilkach. On wie gdzie to hurwa poszło. – lubi machać odświeżaczem do powietrza na teledyskach. Wszechstronny lirycznie. W swoich tekstach opowiada o magazynach, klakierze, Matriksie i Jożinie z bagien. Wie jak założyć rodzinę z kaloryferem i ma działkę koło twojej sąsiadki. – skrzypek-freestylowiec, wydaje płyty z regularnością szwajcarskiego zegarka. Mistrz hip-hopu. Mąż i ojciec. Wydał 14 płyt solowych, 6 w kolaboracjach i jeszcze mu się nie znudziło. Zdobywca platyny i czterech złotych kółek. Sokół – raper pełną gębą i mistrz dyscypliny olimpijskiej zwanej rzutem fanem na odległość. Teksty zawsze świetne, opisują ludzkie błędy i pokazują, że nikt nie jest doskonały. Był członkiem grup ZIP Skład i WWO. Znany z tego, że kiedy liczy do trzech, zaczyna od trzech. Ten Typ Mes – zwolennik cygar i J&B. Nie nagrywa o biedzie i lubi żywe bębny. Na rozdanie matur przyszedł w dresach. Zeus – matka nie wychowała kłamcy, a ojciec tchórza. Chłopak z hipotermią. Emigracyjny rap[edytuj • edytuj kod] Polski Hiszpan prosto z Londynu Opowiada o tym, jak ciężko jest poza ojczyzną / opowiada o tym, jak fajnie jest za granicą. W zależności od rodzaju wspomina Polskę jako wspaniałe miejsce do życia lub jako wspaniałe miejsce do wyrwania się. Przemawia przez niego patriotyzm lub uczucie zadowolenia, że mogło się wyrwać z tego zacofanego kraju. Ważniejszym wykonawcą emigracyjnego rapu jest Toony. Wyjechał do Niemiec w wieku dwóch lat i teraz uważa, że Niemcy są jego Polską. SWAG[edytuj • edytuj kod] Inaczej „trap”. W przeciwieństwie do pozostałych gatunków rapu, SWAG to nawijanie o sobie i swoim kieszonkowym od taty hajsie. W rzeczywistości, skrót „SWAG” oznacza Secretly We Are Gay. Każdy szanujący się SWAGowiec musi używać #hasztagów w tekstach. Oto przykładowe hasztagi: Pieniądze rządzą wszystkim wokół mnie #Raiffeisen. — Małolat Plę jogurt truskulowy #smak kija. — TomB Zawsze gorące wersy, dziwko! #termos. — Koldi Podobno hasztagów można używać także w normalnych pozostałych gatunków rapu. Główni wykonawcy SWAGu w Polsce to: Małolat – brat Pezeta. Zaczynał jako uliczny raper, później nagrał z bratem płytę o imprezach i piciu, aż wreszcie wylądował w SWAGu. Mata - patointeligent. Nie może się zdecydować, dlaczego zaczął robić ten rap. swoich rodziców. Pezet – na zawsze będzie płonął. Lubi nagrywać kawałki o chlaniu, ruchaniu i jeszcze raz chlaniu. Żyje z reklam. Quebonafide – kiedyś uliczny raper, ale nagrał SWAGową płytę. Jedyny nieasłuchalny członek SB Maffiji. Tede – joł! Madafaka! Amerykanin pełną gębą! Jeee! Wyrwał się z bastionu zwanego podziemiem i kozaczy forsą od czasu, gdy dostał od Kozaka Toyotę 4Runnera za album SPORT. Zobacz też[edytuj • edytuj kod] hip-hop rap Jerzy Buczkowski, ur. w 1984 roku w Gorzowie Wielkopolskim. Raper, którego szczyt popularności przypadł na połowę pierwszej dekady XXI wieku. Miłośnik follow-upów, zręcznej hiphopowej aluzji, mający na koncie kilka niezależnych wydawnictw i bardzo ceniony wśród fanów muzyki miejskiej. Przez liczne grono słuchaczy uważany za najlepszego polskiego rapera, który nigdy nie wydał oficjalnej płyty, skupiając się jedynie na undergroundowej działalności. Mało tego – portal umieścił go na pierwszym miejscu listy najlepszych polskich raperów wszech czasów. Smark rozpoczął boom na podziemne produkcje, dotarł również do odbiorcy innych gatunków muzycznych. Pozostawił w branży sentyment na tyle silny, że w maju 2013 roku grono zapaleńców zrzuciło się na billboard, na którym podziękowało mu za długo wyczekiwane winylowe wydanie jego kultowej epki i pytało o nowy materiał jego zespołu Brudne Serca. „Gdyby ten longplay ujrzał światło dzienne, egzystencjalizm z pierwszych płyt Pezeta, utracjuszostwo Mesa i bezczelne sowizdrzalstwo młodego Tedego nie pozostawałoby dziś bez konkurencji” – wieszczyła „Machina”.Nastoletni Jurek przygodę z hip-hopem rozpoczął pod koniec lat 90., zafascynowany pierwszymi polskimi ważnymi wydawnictwami z oficjalnego obiegu. – Polski oldschool jest kozacki. Jak usłyszałem „Skandal”, to bałem się słuchać tej płyty, o TDF-ie myślałem, że naprawdę ma tylko jedno płuco, Borixon to dla mnie zawsze będzie Rekin. Tak samo Tymon, JedenSiedem, PWRD z Dyhą, nagrania Jajonasza i ta opcja z HaiHaieR, „Enigmy”, nawet Stare Miasto, RHX – wspominał raper w wywiadzie udzielonym magazynowi „Ślizg”. Na bazie tych fascynacji Smarki wraz z innym mieszkańcem Gorzowa Wielkopolskiego, Zkibwoyem nagrywającym też jako Jobikz, założył skład CMMC (Coś Mądrego Metode Clique). Duet zapisał na koncie dwa niezależne wydawnictwa przyjęte ciepło przez fanów podziemnego hip-hopu: „Gorzowski styl milczenia” (2000) i „Z nutą wrażliwości” (2001). Smarki, który w swoim rapie łączył inteligencję, humor, pewność siebie, a nawet chamstwo i impertynencję, szybko zaczął zdobywać szacunek nie tylko słuchaczy zorientowanych na twórców sceny niezależnej, ale również innych artystów. Prawdziwe szaleństwo na punkcie Smarka wybuchło po premierze wyprodukowanego przez Kixnare’a minialbumu „Najebawszy EP” w 2005 roku. Materiał powstawał w znoju. Raper przyznaje, że producent musiał znosić jego ciągłe ingerencje w swoją działkę, a przy coverze „Dźwięków stereo” Stereofonii przeżył nawet chwilę zwątpienia. Było warto. Buczkowski dał przykład udanego połączenia luzu i techniki, stając się wówczas najpopularniejszym polskim raperem bez oficjalnego kontraktu. – Uważam, że lata 2004, 2005 to był najgorszy okres dla rapu w kraju. Dużo zniechęcających czynników. Zresztą o tym właśnie była epka. Po dobrym odbiorze odetchnąłem, że nie ma wtopy. Nic oczywiście za tym nie szło, a nawet gdyby były konkretne propozycje, to byłbym zdziwiony. Wszyscy wtedy zdawaliśmy sobie sprawę, jak jest – wspomina ten czas wydaniu płyty Smarki nie tylko koncertował z materiałem ze swojego niezależnego wydawnictwa, ale też często udzielał się gościnnie. Można go było usłyszeć na albumach Łony i Webbera czy na płycie Eldo „Człowiek, który chciał ukraść alfabet”. W 2006 roku pojawił się na winylowym wydawnictwie „JuNouDet”, spadkobiercy ważnej trylogii „JuNouMi”. Wystąpił zarówno solo (numer „Najki” na beacie Kixnare’a), jak i z Brudnymi Sercami (kawałek „Masz prawo” z gościnnym udziałem Dizkreta). W internecie krąży jeszcze bootleg „Tony flegmy” z 2007 roku. Smark nie zdecydował się zaistnieć na oficjalnej scenie z autorskim projektem, w przeciwieństwie do wielu wykonawców – takich jak czy Rasmentalism – z którymi nagrywał i którzy tak jak on wyróżniali się na scenie niezależnej. Nic dziwnego, że fani często to właśnie w nim oraz w Jimsonie widzą niewykorzystany potencjał do bycia tuzem na rodzimej scenie. – Pełno ludzi uważało, że musi mnie mieć na płycie, dlatego ego miałem połechtane i przestałem być głodny. Nic więcej. Cieszę się, że w końcu osoby, z którymi współdzieliłem niedolę podziemia, mogą utrzymywać się z muzyki. To im się należy jak nikomu innemu. Tak powinno być zawsze. Każdy zaczynając, powinien mieć taki komfort i widzieć przed sobą perspektywy. W moim przypadku bywało z tym różnie. Ale to spoko uczucie, kiedy jadę samochodem, a z ogólnopolskiego radia leci Kixnare. Oczywiście czuję też zawiść wobec tych osób, taka natura ludzka – ze śmiechem podkreśla nie planuje żadnych oficjalnych wydawnictw, jedynie udziela się gościnnie – tak solowo (albumy Lilu, Łysonżiego, Czarnego Złota, projekt „Niewidzialna nerka”), jak i czasem ze Zkibwoyem w ramach duetu Brudne Serca (płyty Piha czy Quiza). „Najebawszy EP” ukazało się w grudniu 2012 na winylu w nakładzie 380 sztuk i wszystko wskazuje, że dla fanów będzie to jedyna oficjalna pamiątka po Smarki Smarku, który ukończył studia prawnicze, a hip-hop traktuje jako pasję i nic więcej. – Nie mam sentymentu do swoich nagrań, raczej klasyczny syndrom „mogłem to zrobić lepiej” i uczucie wstydu, zażenowania. Za to zawsze przesłuchuję nowe rzeczy od ludzi, których znam osobiście – nieważne czy są teraz popularni, czy szaleją gdzieś w lokalnym niebycie – zaznacza Buczkowski.

najgorszy polski hip hop