Zespół jelita nadwrażliwego jest przewlekłą chorobą, która bardzo upośledza jakość życia pacjentów, nie prowadzi jednak do poważnych następstw. Zakres dolegliwości w tej chorobie jest bardzo szeroki, włączając biegunki, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha itp. Ze względu na występowanie szeregu różnych objawów, leczenie tej Do objawów zespołu jelita drażliwego należą: skurczowy ból brzucha, głównie w lewym dole biodrowym (utrzymuje się stale lub nawraca), biegunka – oddawanie wodnistego stolca minimum 3 razy dziennie, odczuwanie nagłego i silnego parcia na stolec, wrażenie przelewania w brzuchu, Przyczyny zespołu jelita wrażliwego. Zespół jelita drażliwego może być konsekwencją reakcji pozapalnej, a wtedy mówi się o poinfekcyjnym zespole jelita drażliwego. Nie jest to osobna postać choroby, ponieważ zazwyczaj przebiega tak samo jak jej najczęstsza odmiana, czyli z przewagą biegunek (40% wszystkich przypadków). Pacjenci cierpiący na zespół jelita drażliwego często obserwują nasilenie dolegliwości po spożyciu posiłków. Co więcej często zgłaszane są dodatkowo objawy spoza przewodu pokarmowego jak bóle głowy, przewlekłe zmęczenie, bóle i słabość mięśni, zaburzenia w oddawaniu moczu, problemy ze snem, czy zaburzenia psychiczne (głównie lękowo-depresyjne). Nowotwory jelita cienkiego występują bardzo rzadko i stanowią ok. 2 proc. wszystkich nowotworów układu pokarmowego. Występują zarówno w postaci łagodnej, jak i złośliwej. Choroby jelita grubego. Najczęściej występujące choroby jelita grubego to: zespół jelita drażliwego, niedrożność jelita grubego, uchyłkowatość jelita Vay Nhanh Fast Money. Ocet jabłkowy uważany jest za lekarstwo na wiele dolegliwości – od trądziku po nowotwory. Wieść gminna głosi, że pomaga też w przypadku problemów z układem trawiennym, bo likwiduje wzdęcia, gazy i uczucie pełności. Ale czy naprawdę? Wzdęcia, gazy, przelewanie się w brzuchu, niemiłe uczucie pełności – te dolegliwości nie są może groźne, ale życie potrafią uprzykrzyć. Jeśli gazowa zawartość z jakiegoś powodu nie chce go opuścić, brzuch albo się wzdyma jak balon, albo robi się twardy i zaczyna boleć. Skąd te wzdęcia, gazy i inne dolegliwości?Wzdęcia, gazy – czy ocet jabłkowy pomaga?Ocet jabłkowy – jak go stosować?Kuracja na wzdęcia, gazy i uczucie pełności – tylko naturalny ocet jabłkowy! Skąd te wzdęcia, gazy i inne dolegliwości? Przyczyną takiego stanu rzeczy mogą być różne brzuszne przypadłości. Jedną z nich jest skłonność do zaparć. Jeśli nie wyróżniasz się regularnie i odpowiednio często, stolec zalega w jelitach i zaczyna fermentować. A to wzmaga ilość powstających gazów jelitowych. Wzdęcia, gazy muszą wtedy zawędrować do ujścia – ale zanim tak się stanie, wydymają brzuch. Inną przyczyną wzdęć może być gastropareza. To przypadłość, powodująca, że brzuch się wolniej opróżnia z zawartości. Jej zaleganie wywołuje wzdęcia, gazy, nudności i zatwardzenia – a już wiesz, że zatwardzenia oznaczają wzrost ilości gazów. A do tego ich gorszy zapach. Większą tendencję do wzdęć i gazów będą miały też osoby, cierpiące na zespół jelita drażliwego czy ludzie żyjący w ciągłym stresie. Dla tych osób, dodatkowo, wzdęcia, gazy i przelewanie się w brzuchu są wyjątkowo nieprzyjemne – bo są generalnie bardziej wrażliwe na sygnały, płynące z brzucha. Wzdęcia, gazy – czy ocet jabłkowy pomaga? Na liście problemów zdrowotnych, które można uleczyć (albo przynajmniej złagodzić) octem jabłkowym, są też – według niektórych źródeł – wzdęcia, gazy, uczucie pełności w brzuchu czy przelewanie się w kiszkach. Ale naukowych, popartych badaniami dowodów raczej na to brak… Co więcej, badania wykazały, że ocet jabłkowy raczej spowalnia opróżnianie brzucha, niż je przyspiesza – a więc dla ludzi z gastroparezą rozwiązaniem raczej nie będzie. A że dłuższe zaleganie treści w jelitach oznacza większą produkcję gazów, ocet jabłkowy może raczej zwiększać wzdęcia, gazy i uczucie przepełnienia – jeśli dolegliwości te związane są z „leniwym” układem pokarmowym, czyli gastroparezą. Jest jednak pewna grupa ludzi, którzy mogą profitować z kuracji octem jabłkowym. To osoby, cierpiące z powodu małej kwasowości żołądka. Im ocet jabłkowy rzeczywiście może pomóc! Niska kwasowość żołądka też bywa przyczyną wzdęć. Aby jedzenie było sprawnie strawione, musi najpierw zostać dokładnie wymieszane ze śliną, a potem potraktowane sokami żołądkowymi – w odpowiedniej ilości. Gdy żołądek produkuje tych soków za mało, jedzenie raczej w żołądku i jelitach zalega. I staje się pożywką dla bakterii. A gdzie bakterie, tam gazy! Ocet jabłkowy, charakteryzujący się dużą kwasowością, może stanowić naturalny wzmacniacz dla soków żołądkowych, przyspieszając trawienie i dzięki temu redukując czas zalegania pokarmu – a więc i ilość bakterii. Ocet jabłkowy – jak go stosować? Jedni piją ocet jabłkowy wprost, małą łyżeczką. Inni wolą stosować go w postaci dodatków do jedzenia i napojów. Najprostsza metoda: raz lub dwa razy dziennie połknij niezbyt dużą łyżkę octy jabłkowego. Zawsze popij wodą, bo kwasowość octu jabłkowego jest ostra dla delikatnej śluzówki przełyku. Orzeźwiający napój. Do kubka wody dodaj łyżkę octu jabłkowego, łyżeczkę soku z cytryny oraz łyżkę miodu. Miód się łatwiej rozpuści, jeśli woda będzie ciepła. Smoothie. Zrób sobie owocowego shake’a z banana, jabłka i połowy szklanki malin (lub innych owoców jagodowych). Zmiksuj z kostkami lodu, dodaj łyżkę octu jabłkowego. Jego kwasowość ładnie się ukryje w słodyczy owoców. Dressing. Możesz bezpośrednio pokropić miskę sałat octem albo zrobić dressing, mieszając łyżkę octu jabłkowego z łyżką oliwy i szczypty pieprzu. Kuracja na wzdęcia, gazy i uczucie pełności – tylko naturalny ocet jabłkowy! Kupując ocet jabłkowy, szukaj organicznego, robionego na zimno i naturalnie mętnego. Im mętniejszy, tym lepszy – to, co w nim pływa, to resztki owoców, na których ocet został zrobiony. Te resztki to tzw. zaczyn. W zaczynie są bakterie probiotyczne, drożdże, a nawet enzymy i białko. To najzdrowsza część octu! Bakterie probiotyczne działają pozytywnie na florę bakteryjną jelit, wspomagając ich pracę. Już sama ta pomoc może się okazać zbawienna w przypadku nadmiaru gazów jelitowych! Ocet czysty, klarowny i przezroczysty nie ma już tego prozdrowotnego działania. Pamiętaj też, by każdorazowo, przed spożyciem, porządnie wstrząsnąć butelką z octem – by wmieszać zaczyn w ocet. Pamiętaj także, by po wypiciu napoju z octem czy zjedzeniu skropionej nim sałatki, porządnie przepłukać usta. Trzeba zmniejszyć kwasowość środowiska ust – zbyt długie działanie kwasu na zęby osłabia szkliwo. Jeśli nękają Cię częste gazy, wzdęcia i śmierdzące bąki, z pewnością zainteresuje Cię to rozwiązanie: specjalna antybąkowa bielizna, która pochłania zapach bąków. Z tyłu posiada specjalny panel, w postaci utkanej z aktywnego węgla tkaniny. W tej tkaninie zostanie uwięziona każda cząsteczka zapachu! Bielizna nie przepuści na zewnątrz nic, żadnej woni! Pranie usuwa z tkaniny zgromadzone gazy i po wysuszeniu bielizna znów działa jak nowa. Antybąkowa bielizna skutecznie pozbawi zapachu śmierdzące gazy w jelitach. Całkowicie! Przepuści wyłącznie ciepłe powietrze. Zainteresował Cię ten wpis? Rzuć więc okiem także na te teksty: 5 pozornie niewinnych nawyków, które mogą być groźne dla zdrowia16 lutego 2021Stany zapalne jelit a dodatki do żywności29 lipca 2020Węgiel aktywny – domowy sposób na śmierdzące gazy28 czerwca 2020Bardzo śmierdzące gazy – 5 pomocnych suplementów16 maja 2020 Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być ustalana indywidualnie w zależności od objawów chorobowych. Jednym osobom polecane są pokarmy bogate w błonnik, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego oraz ułatwia wypróżnianie. Z kolei u osób, u których występują przewlekłe biegunki, wyklucza się z diety produkty pełnoziarniste oraz pobudzające perystaltykę jelit. Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być przede wszystkim łatwostrawna. Zobacz film: "Sól w diecie - ile można spożywać?" spis treści 1. Objawy zespołu jelita drażliwego 2. Charakterystyka zespołu jelita drażliwego 1. Objawy zespołu jelita drażliwego Zespół jelita drażliwego jest najczęściej występującą chorobą układu pokarmowego. Schorzenie to nie skraca długości życia, ale skutecznie pogarsza jakość życia chorych na nią osób. Zespół jelita nadwrażliwego charakteryzuje się szeregiem objawów chorobowych. Najczęściej pacjenci cierpiący na tę przypadłość uskarżają się na kurczowe bóle brzucha lub jedną z trzech dolegliwości: biegunki, zaparcia, biegunki lub zaparcia występujące naprzemiennie. Dolegliwości bólowe mają zmienną intensywność oraz lokalizację. Najczęściej występują po wstaniu z łóżka, po spożyciu posiłku oraz w okresie wzmożonego stresu emocjonalnego. Powyższym objawom często towarzyszą inne dolegliwości, takie jak bóle głowy, migrena, uczucie parcia na mocz, zaburzenia miesiączkowania, bóle w klatce piersiowe, a także mogą wystąpić zaburzenia seksualne czy choroba lokomocyjna. Duże grono chorych skarży się na uczucie pełności w brzuchu, wzdęcia i dyskomfort do tego stopnia, że ubranie staje się niewygodne. Często doskwierają im również burczenie w brzuchu oraz wzmożone oddawanie gazów. 2. Charakterystyka zespołu jelita drażliwego Ważny element skutecznego leczenia zespołu jelita nadwrażliwego stanowi prawidłowo zbilansowana dieta. W zależności od postaci zespołu jelita drażliwego, eliminuje się z diety określone produkty spożywcze, które mogą nasilać objawy chorobowe. Chorym, którzy cierpią z powodu zaparć, zaleca się dietę bogatoresztkową, czyli zawierającą produkt bogate w błonnik. Do takich produktów zaliczane są przede wszystkim: pieczywo pełnoziarniste (graham, żytnie), makarony z mąki pełnoziarnistej, ryż brązowy, a także otręby przenne. W takiej diecie przy zespole jelita drażliwego Przy drugich daniach zaleca się rezygnację z ziemniaków na rzecz kaszy gryczanej i jęczmiennej. Ponadto każdy posiłek powinien zawierać porcję warzyw lub owoców, które nie tylko są doskonałym źródłem witamin i soli mineralnych, ale również błonnika, który korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. W jelitach błonnik nie ulega trawieniu, nie wchłania się, a poprawia ich pracę. Wiążąc wodę, zwiększa objętość mas kałowych, ponadto drażni ściany jelit, dzięki temu zwiększa ich perystaltykę, tym samym ułatwia wydalanie mas kałowych. Jednakże, spożywając duże ilości otrębów, należy spożywać więcej produktów bogatych w żelazo (rośliny zielone, mięso) oraz wapń (sery żółte, mleko), ponieważ obecny w nich kwas fitynowy hamuje wchłanianie tych makroelementów. W przeciwnym razie mogą wystąpić anemia lub osteoporoza. W przypadku występowania biegunek, w dietcie przy zespole jelita drażliwego należy wyeliminować produkty, które przyspieszają perystaltykę jelit. Nie wolno spożywać produktów bogatych w błonnik. Osoby chorujące na tę postać schorzenia powinny spożywać pieczywo pszenne, biały ryż, drobne makarony. Owoce i warzywa przed spożyciem powinny być ugotowane lub przetarte. Potrawy nie powinny zawierać ostrych przypraw (chilli, papryka, ketchup, musztarda, ocet), ponieważ zwiększają one wydzielanie soków trawiennych, które podrażniają jelita, potęgując dolegliwości bólowe. Zarówno w postaci biegunkowej, jak również w przypadku występowania zaparć, ważny w diecie przy zespole jelita drażliwego jest nie tylko dobór spożywanych produktów, ale także częstość, z jaką spożywa się posiłki. Ważne jest spożywanie posiłków w regularnych odstępach czasu, a dania powiny być małe pod względem objętościowym, ponieważ choroba jelita drażliwego często ulega zaostrzoniu przez zbyt obfity posiłek. Ogólne zasady diety w chorobie jelita drażliwego: Picie odpowiedniej ilości wody, co najmniej 1,5 litra dziennie, ponieważ zmniejsza tendencję do zaparć i kłopotów z trawieniem, a u osób z biegunkami zapobiega odwodnieniu. Nie wolno spożywać tłustych i smażonych potraw, ponieważ podrażniają jelita, w wyniku czego choroba zaostrza się. Należy oganiczyć spożycie mocnej kawy oraz herbaty. W postaci zaparciowej zaleca się spożywanie dużych ilości błonnika. Do produktów bogatych w błonnik należy np. chleb pełnoziarnisty, płatki zbożowe. Należy unikać spożywania produktów oraz potraw wzdymających, do których zaliczane są: czereśnie, kapusta, cebula, fasola, groch, bigos, grochówka, fasolka po bretońsku. Spożywanie owoców czasem może pogarszać stan chorego, ponieważ zawarta w nich fruktoza, w jelitach ulega fermentacji, co może nasilać dolegliwości. Należy spożywać głównie potrawy gotowane, gotowane na parze lub pieczone w folii. Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być opracowywana indywidualnie, ponieważ bardzo częto dany produkt może zwiększać dolegliwości u jednej osoby, natomiast inna osoba może czuć się dobrze po jego spożyciu. Leczenie zespołu jelita drażliwego nie jest łatwe. Istotną rolę odgrywa zidentyfikowanie czynników wyzwalających objawy, do których należy spożywanie danych produktów. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyk, biotechnolog, specjalista ds. zdrowia publicznego. Doktorantka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Zespół jelita drażliwego (Irritable Bowel Syndrome – IBS) jest przewlekłą chorobą układu pokarmowego charakteryzującą się nadreaktywnością jelit. Choroba objawia się naprzemiennymi zaparciami i biegunkami oraz bólem brzucha związanym na ogół z wypróżnieniem. Jak rozpoznać zespół jelita drażliwego? Jak wygląda leczenie? Jaką dietę stosować?Czym jest zespół jelita drażliwego? Zespół jelita drażliwego to zaburzenia w obrębie jelita cienkiego i grubego, często spowodowane stresem, stanami lękowymi lub depresją. Na rozwój problemu mogą wpływać także niektóre pokarmy oraz nadużywanie środków przeczyszczających. Co ważne objawy zespołu jelita drażliwego nie są spowodowane zakażeniem, zatruciem ani stanem zapalnym – podczas badań diagnostycznych obraz jelit jest prawidłowy. Do najczęstszych objawów IBS należą ból brzucha oraz zmiana rytmu wypróżnień. Wyróżnia się cztery postacie zespołu jelita drażliwego: zespół jelita drażliwego z dominującą biegunką – pacjent często oddaje luźny stolec, pojawia się nagłe parcie i potrzeba wypróżnienia, zespół jelita drażliwego z dominującym zaparciem – stolec jest twardy, zbity, często pacjent ma problemy z wypróżnieniem. Pojawia się uczucie niepełnego wypróżnienia, zespół jelita drażliwego ze zmiennym rytmem wypróżnień - gdy częstość biegunek i zaparć jest zbliżona, postać nieklasyfikowana zespołu jelita drażliwego – nie można zaklasyfikować do żadnego z powyższych trzech typów. IBS jest diagnozowany wtedy, kiedy nawracający ból brzucha trwa przynajmniej jeden dzień w tygodniu w ciągu ostatnich 3 miesięcy. Muszą mu towarzyszyć dwie z trzech cech charakterystycznych, czyli: zależność bólu od wypróżnienia, zmiana częstości wypróżnień, zmiana konsystencji stolca. Zespół jelita drażliwego jest chorobą przewlekłą o charakterze nawracającym. Chory powinien obserwować, jak poszczególne rzeczy wpływają na odczuwane przez niego objawy – czy stres, podróże, a może niektóre produkty spożywcze prowadzą do zaostrzenia objawów IBS. Dzięki obserwacji możliwe jest unikanie tego typu sytuacji i tym samym zwiększenie komfortu pacjenta. IBS jest nieuleczalną chorobą, ale nie prowadzi do wyniszczenia organizmu i poważnych powikłań zdrowotnych. Chorzy powinni jednak pozostawać pod stałą kontrolą lekarza. >>> Leki na wzdęcia >>> Środki przeczyszczająca, preparaty regulujące trawienie Zespół jelita drażliwego – objawy Do objawów jelita drażliwego należą przede wszystkim: zmiana częstości wypróżnień i wyglądu stolca (konsystencji), silny, skurczowy ból brzucha – występuje on zawsze, jest niezbędny do postawienia diagnozy, częste wzdęcia. Do pozostałych objawów zespołu jelita drażliwego zalicza się wymioty, nudności, wzdęcia, częste odbijanie, wczesne uczucie pełności po spożytym posiłku, bóle głowy i pleców, obecność śluzu w stolcu, pieczenie w nadbrzuszu, nadmierną senność, a także uczucie niepokoju, stresu, dyskomfort psychiczny oraz często – częstomocz. U kobiet mogą pojawić się zaburzenia miesiączkowania. Co ważne - objawy ustępują w nocy. Objawy zespołu jelita drażliwego są bardzo niespecyficzne. Lekarz stawia diagnozę zazwyczaj po zebraniu wywiadu od pacjenta oraz przeprowadzeniu badań dodatkowych, które wykluczają inne choroby układu pokarmowego. Warto przy tym zaznaczyć, że choroby podobne do IBS w postaci z przewagą biegunki to m. in. celiakia, amyloidoza, nadczynność tarczycy, alergie pokarmowe, biegunka infekcyjna oraz nieswoiste zapalne choroby jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego WZJG). Z kolei choroby przypominające IBS w postaci z przewagą zaparć to kamica żółciowa, choroba wrzodowa, endometrioza jelitowa, przepuklina i porfiria. Przyczyny zespołu jelita drażliwego Dokładne przyczyny rozwoju zaburzenia nie są poznane – naukowcy upatrują podłoża choroby w zaburzeniach relacji mózg-jelito (wzmożonej reakcji na stres) oraz w zaburzeniach perystaltyki jelit i ich czynności wydzielniczej oraz we wzmożonym czuciu trzewnym (odczuwaniu bodźców z narządów wewnętrznych). Do przyczyn rozwoju IBS zaliczane są także zaburzenia składu mikrobioty jelitowej np. na skutek antybiotykoterapii lub rozrostu bakteryjnego oraz przebycie biegunki infekcyjnej, która zmienia skład mikrobioty jelitowej. Wśród przyczyn rozwoju zespołu jelita drażliwego wymienia się także podłoże genetyczne, czynniki psychologiczne oraz dietetyczne. Czynnikiem wyzwalającym chorobę bywa silny stres oraz zaburzenia psychiczne, takie jak depresja czy stany lękowe. Do czynników ryzyka rozwoju IBS zalicza się: wiek poniżej 50. Roku życia, krew w stolcu, anemia, wodobrzusze, utrata masy ciała bez zmian w diecie, współwystępowanie niespoistych chorób zapalnych jelit w rodzinie, pobyt w rejonach, gdzie pacjent mógł zarazić się bakterią powodującą biegunkę infekcyjną, zwiększona liczba białych krwinek w badaniu krwi. Diagnostyka zespołu jelita drażliwego Lekarz stawiając diagnozę musi różnicować IBS z innymi chorobami układu pokarmowego. W tym celu zleca dokładną diagnostykę. W pierwszej kolejności należy wykonać: morfologię krwi z OB, oznaczeniem CRP oraz innych parametrów biochemicznych, badanie kału na obecność krwi w stolcu oraz kalprotektyny, badanie serologiczne w kierunku celiakii, gastroskopię, testy w kierunku SIBO, w uzasadnionych przypadkach kolonoskopię. Do dodatkowych badań zalicza się: USG jamy brzusznej, badanie parazytologiczne (w kierunku pasożytów) i posiew kału. Warto także skontrolować poziom TSH, aby wykluczyć problemy z tarczycą. Synbiotyk Tributron pomaga w zachowaniu równowagi mikroflory jelitowej uzupełnienia florę bakteryjną organizmu w 5 wyselekcjonowanych szczepów bakterii jako uzupełnienie diety w trakcie i po antybiotykoterapii jako uzupełnienie diety u osób stosujących dietę lekkostrawną i niskoblonnikową dla osób z wrażliwością jelit Leczenie zespołu jelita drażliwego Całkowite wyleczenie zespołu jelita drażliwego nie jest możliwe. Należy nauczyć się żyć z chorobą oraz obserwować swój organizm, aby wiedzieć, co zaostrza objawy choroby. Farmakoterapia w przypadku leczenia IBS jest dostosowywana indywidualnie do każdego przypadku i w zależności od objawów dominujących. W zależności od wyników badań lekarz może zalecić także przyjmowanie probiotyków na stałe. Leki wykorzystywane przy leczeniu IBS: na ból i wzdęcia stosuje się leki rozkurczowe, przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe lub selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny) oraz ryfaksyminę alfa, na biegunkę: loperam, ryfaksyminę alfa, na zaparcia: preparaty glikolu polietylenowego (makrogole), na silne skurcze brzucha: hioscynę, drotawerynę. O terapii decyduje lekarz. Dieta w zespole jelita drażliwego Stosowanie odpowiedniej diety może przynieść znaczącą poprawę samopoczucia u pacjentów. U większości chorych objawy IBS nasilają się z przyjmowaniem niektórych pokarmów, takich jak produkty wzdymające (fasola, warzywa kapustne) oraz pikantnych przypraw (chili). Zalecane jest ich unikanie, podobnie jak unikanie węglowodanów złożonych. Zalecane jest odstawienie kawy i alkoholu. Z zaleceń dietetycznych warto wprowadzić: Spożywanie produktów bogatych w błonnik rozpuszczalny, czyli taki, który jest zawarty w świeżych warzywach i owocach oraz otrębach owsianych i nasionach babki płesznika i lancetowatej. Błonnik nierozpuszczalny (ziarna zbóż i otręby pszenne) może nasilać dolegliwości bólowe i wzdęcia. Po posiłku bogatym w błonnik zalecane jest spożycie dużej ilości wody. Eliminacja z diety pokarmów FODMAP, czyli cukru, fruktozy, laktozy (zawartej w nabiale) oraz sorbitolu. Po eliminacji tych pokarmów na 4-6 tygodni zaleca się powrót do poszczególnych produktów i obserwację organizmu. Nie wszystkie produkty FODMAP będą powodować nasilenie objawów, dlatego pacjent na podstawie obserwacji organizmu będzie wiedział, czego unikać, a co może jeść. Należy przy tym pamiętać, że dieta powinna być dostosowana do objawów IBS – inna w przypadku postaci biegunkowej, a inna w postaci zaparciowej. U osób cierpiących na zaparcia zaleca się unikanie ryżu, bananów, białego pieczywa, czekolady, kakao. Niezależnie od rodzaju choroby pacjent powinien jeść regularnie, małymi porcjami. Nie jest zalecane przejadanie się oraz spożywanie ciężkostrawnych posiłków. Warto także wprowadzić aktywność fizyczną, która oddziałuje korzystnie na psychikę pacjenta oraz poprawia perystaltykę jelit. Udowodniono, że ruch wzmaga wydzielanie endorfin, czyli hormonu szczęścia. Produkty z małą zawartością FODMAP (wskazane u pacjentów z IBS przy czym warto pamiętać, że jest to kwestia indywidualna): warzywa: bakłażan, fasolka szparagowa, cukinia, papryka, sałata, ziemniaki, ogórek, marchew, pomidor, owoce: cytrusy, truskawki, maliny, ananas, banany, kiwi, winogrona, nabiał: żółty ser, mozzarella, produkty mleczne bez laktozy, mleko migdałowe, orzechy i pestki dyni, produkty zbożowe: chleb orkiszowy na zakwasie, makaron ryżowy lub kukurydziany, ryż, komosa ryżowa, mąka owsiana. Fot. Opublikowano: 13:29Aktualizacja: 10:40 Naturalne leczenie zespołu jelita drażliwego obejmuje zmianę nawyków żywieniowych, wprowadzenie odpowiedniej diety, a także stosowanie ziół, które łagodzą nieprzyjemne dolegliwości i regulują funkcje układu pokarmowego. Domowe metody są skutecznym wsparciem terapii zleconej przez lekarza. Zespół jelita drażliwego – objawy, przyczyny, leczenie farmakologiczneLeczenie ziołami zespołu jelita drażliwegoDomowe leczenie zespołu jelita drażliwego – porady dietetyczne Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zespół jelita drażliwego jest jednym z najczęściej występujących przewlekłych zaburzeń pracy układu pokarmowego. Według danych statystycznych cierpi na niego około 20% populacji. Jego charakterystyczną cechą jest występowanie przez minimum kilka tygodni dolegliwości związanych z pracą jelit i rytmem wypróżniania się: biegunek, zaparć i bólu brzucha. Objawy znacznie utrudniają i zaburzają codzienne funkcjonowanie. W leczeniu zespołu jelita drażliwego stosuje się środki farmakologiczne i psychoterapię. Skuteczne są również domowe sposoby. Zespół jelita drażliwego – objawy, przyczyny, leczenie farmakologiczne Zespół jelita drażliwego jest przewlekłym schorzeniem związanym z zaburzeniami funkcjonowania jelit. Cechuje się występowaniem przez co najmniej kilka miesięcy dolegliwości związanych z rytmem wypróżnień. To choroba czynnościowa, czyli niezwiązana z uszkodzeniami lub zmianami organicznymi w układzie pokarmowym. Dlatego leczenie zespołu jelita drażliwego polega głównie na łagodzeniu objawów. Przyczyny zespołu jelita drażliwego nie zostały do końca poznane. Stwierdzono, że choroba może mieć podłoże genetyczne, ponieważ rozpoznaje się ją częściej u osób, u których występuje wśród członków najbliższej rodziny. Zaobserwowano także, że na pojawienie się dolegliwości mają wpływ następujące czynniki: przebyte infekcje układu pokarmowego, zaburzenia perystaltyki jelit (przyspieszenie lub zwolnienie motoryki), nadwrażliwość jelit na bodźce, odczuwanie długotrwałego i silnego stresu oraz napięcia emocjonalnego, błędy dietetyczne, zabieg chirurgiczny w obrębie jamy brzusznej. Pierwsze objawy zespołu jelita drażliwego pojawiają się najczęściej między 20. a 40. rokiem życia. Mają zmienny charakter i natężenie. Nasilają się po posiłku lub w stresującej sytuacji, natomiast nie występują w nocy. Należą do nich: bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia, uczucie niepełnego wypróżnienia, częste oddawanie gazów, nudności. Leczenie zespołu jelita drażliwego polega na stosowaniu środków farmakologicznych, które łagodzą dolegliwości. W zależności od objawów lekarz zaleca leki rozkurczowe, łagodnie przeczyszczające lub zapierające. Skuteczne jest także włączenie do terapii probiotyków, które mają za zadanie przywrócić naturalną florę bakteryjną w układzie pokarmowym. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Leczenie ziołami zespołu jelita drażliwego Jednym z elementów naturalnego leczenia zespołu jelita drażliwego jest stosowanie ziół, które wykazują właściwości rozkurczające, łagodzące biegunkę lub zaparcia, uspokajające oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Można je spożywać w formie herbat, naparów lub odwarów. Mimo że są to naturalne składniki, należy pamiętać, że są one jedynie wsparciem terapii i konieczne jest skonsultowanie ich przyjmowania z lekarzem. Zioła w leczeniu zespołu jelita drażliwego można nabyć w aptece lub dobrym sklepie zielarskim. W zależności od rodzaju dolegliwości, najskuteczniejsze działanie wykazuje: mięta pieprzowa – działa na wzdęcia, łagodzi nadmierne skurcze jelit i wspomaga trawienie, rumianek – zapobiega nadmiernej fermentacji w jelitach, pobudza wydzielanie żółci (niezbędnej w procesach trawienia), łagodzi ból brzucha i skurcze jelit, siemię lniane – jego nasiona wytwarzają śluz, który pokrywa wnętrze przewodu pokarmowego i chroni je przed działaniem drażniących czynników, melisa – ma działanie nie tylko uspokajające i relaksujące, ale także rozkurczowe, wiatropędne, przeciwgrzybiczne i bakteriobójcze, ziele dziurawca – likwiduje kolki, łagodzi ból brzucha i nadmierne skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego, koper włoski – działa rozkurczowo oraz wspomaga pracę jelit, czarne jagody (napar z liści lub odwar z suszonych owoców) – są skutecznym środkiem na biegunkę, ponieważ działają zapierająco, aloes (sok) – łagodzi podrażnienia i stany zapalne w jelitach, a także ułatwia formowanie i przemieszczanie mas kałowych. Zioła stosowane w leczeniu zespołu jelita drażliwego można spożywać oddzielnie lub przygotowywać napary z połączenia kilku roślin, np. mięta z aloesem, koper z rumiankiem, rumianek z miętą. Zobacz także Domowe leczenie zespołu jelita drażliwego – porady dietetyczne Domowym sposobem leczenia zespołu jelita drażliwego jest zmiana nawyków żywieniowych oraz zmodyfikowanie diety tak, aby usprawnić trawienie i zapobiegać podrażnieniom jelit. Jest to indywidualna kwestia, dlatego osoba chora powinna obserwować reakcje swojego organizmu na spożywane produkty i eliminować te, które zaostrzają lub wywołują objawy. Aby wspomóc leczenie zespołu jelita drażliwego i usprawnić pracę układu pokarmowego, należy: spożywać 4–5 lekkostrawnych posiłków dziennie o małej objętości, zrezygnować z potraw tłustych i smażonych – zamiast tego można je gotować na parze, dusić lub piec w piekarniku, unikać produktów wzdymających (kapusta, groch, brukselka, niektóre owoce), ograniczyć spożywanie produktów mlecznych, unikać napojów gazowanych, alkoholu, mocnej kawy i herbaty, zmniejszyć ilość węglowodanów w diecie, spożywać produkty bogate w błonnik. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Angelika Janowicz Jestem absolwentką Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku pielęgniarstwo, od 6 lat związaną z niezwykłym światem medycyny. Piszę, bo chcę podnosić świadomość społeczeństwa na temat tak ważnych kwestii jak zdrowie, zdrowy tryb życia czy profilaktyka. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Podstawowe środki lecznicze Nux vomica Bóle brzucha i problemy z jelitami, którym towarzyszą napięcie, uczucie skurczu, uczucie chłodu , a drażliwość może wskazywać na potrzebę zastosowania tego środka. Ból mięśni brzucha, bolesne gazy i skurcze są powszechne. Silny nacisk na brzuch przynosi ulgę. W przypadku zaparcia osoba ma ochotę wypróżnić się, ale wydostają się tylko niewielkie ilości. Osoba może odczuwać ciągłe uczucie niepokoju w odbytnicy. Po ustąpieniu biegunki ból można na chwilę złagodzić. Osoba, która potrzebuje tego środka, często ma ochotę na mocne, pikantne potrawy, alkohol, tytoń, kawę i inne używki – i zwykle czuje się gorzej po ich spożyciu. Podophyllum Ten środek jest wskazany, gdy po bólu brzucha i skurczach z bulgotaniem, zapadnięciem się i pustką, po których następuje wodnista biegunka o nieprzyjemnym zapachu – na przemian z zaparciami lub ziemistym żółtym jelitem ruchy zawierające śluz. Sytuacja zwykle jest gorsza bardzo wczesnym rankiem, a osoba może czuć się słaba i słaba lub później odczuwać ból głowy. Pocieranie brzucha (szczególnie po prawej stronie) może pomóc złagodzić dyskomfort. Osoba, która potrzebuje tego środka, może również odczuwać sztywność stawów i mięśni. Siarka Ten środek zaradczy jest często wskazany, gdy nagła potrzeba biegunki budzi osobę wcześnie rano (zazwyczaj o piątej rano) i sprawia, że śpieszy się do łazienki. Biegunka może wystąpić kilka razy dziennie. W innych przypadkach osoba może mieć zaparcia i gaz o obraźliwym i wszechobecnym zapachu. Może również wystąpić wyciek dookoła odbytu, a także swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie. Osoba potrzebująca tego środka może mieć złą postawę i ból pleców oraz czuć się gorzej po zbyt długim wstawaniu. Inne lekarstwa Argentum nitricum Zaburzenia trawienne, którym towarzyszy nerwowość i niepokój sugerują zastosowanie tego środka. Wzdęcia, dudniące wzdęcia, nudności i zielonkawa biegunka mogą być nagłe i intensywne. Biegunka może wystąpić natychmiast po wypiciu wody. Spożywanie zbyt dużej ilości słodkich lub słonych potraw (których dana osoba często pragnie) może również prowadzić do problemów. Osoba, która potrzebuje tego środka, jest zazwyczaj ekspresyjna, impulsywna i klaustrofobiczna i może mieć problemy z poziomem cukru we krwi. Asafoetida Uczucie skurczu wzdłuż całego przewodu pokarmowego (szczególnie jeśli skurcze mięśni w jelitach i przełyku wydają się poruszać w złym kierunku) silnie wskazuje na to lekarstwo. Osoba może mieć wrażenie, że w gardle utknęła bańka lub guzek unosi się w górę z żołądka. Brzuch wydaje się nadmuchany, ale osobie trudno jest przepuszczać gaz w dowolnym kierunku, aby uzyskać ulgę. Zaparcia powodują bóle chwytające. Biegunka może być wybuchowa, a osoba może nawet zwracać pokarm w niewielkich ilościach. Osoba może przejawiać silny emocjonalny lub „histeryczny” element, gdy potrzebne jest to lekarstwo. Colocynthis Ten środek zaradczy jest wskazany, gdy pojawiają się bóle i skurcze, które powodują, że osoba zgina się podwójnie lub musi położyć się i uciskać brzuch. W okolicy kości łonowej można odczuwać skurcze. Ból prawdopodobnie nasili się tuż przed ustąpieniem biegunki i po zjedzeniu owoców lub po spożyciu wody. Emocje zwykle pogarszają problemy, zwłaszcza jeśli oburzenie lub złość były odczuwalne, ale nie zostały wyrażone. Ból pleców, ból nóg i problemy z woreczkiem żółciowym są czasami widoczne, gdy ten środek jest potrzebny. Lilium tigrinum W przypadku wskazania tego środka, osoba może często podejmować bezskuteczne wysiłki w celu wypróżnienia przez cały dzień i mieć nagłą biegunkę następnego ranka. Często występuje guzek w odbytnicy, gorzej przy wstawaniu. Mogą rozwinąć się hemoroidy. W klatce piersiowej często odczuwa się uczucie ucisku. Prawdopodobnie osoba będzie gorsza z powodu podniecenia i silnych emocji i może mieć skłonność do drażliwości, a nawet wściekłości. Lycopodium Ten środek jest często wskazany dla osób z przewlekłymi dolegliwościami trawiennymi i problemami z jelitami. Wzdęcia i uczucie sytości pojawiają się wcześnie po posiłku lub krótko po posiłku i zwykle wytwarzane są duże ilości gazów. Zgaga i ból brzucha są częste, a osoba może poczuć się lepiej po pocieraniu brzucha. Zwykle jest gorzej między 16:00 a 20:00. Pomimo tak wielu problemów trawiennych, osoba może mieć wygłodniały apetyt i może nawet wstać w środku nocy, aby coś zjeść. Problemy z pewnością siebie, zmartwiony wyraz twarzy, chęć na słodycze i upodobanie do ciepłych napojów to inne wskazania do Lycopodium. Natrum carbonicum Ten środek jest często wskazany dla łagodnych ludzi, którzy mają problemy z trawieniem i przyswajaniem wielu pokarmów i muszą przestrzegać restrykcyjnej diety. Niestrawność, zgaga, a nawet wrzody mogą wystąpić w przypadku spożycia obraźliwych osoba często nie toleruje mleka, a picie go lub spożywanie produktów mlecznych może prowadzić do gazowej i kasztanowej biegunki z uczuciem pustki w żołądku. Osoba może mieć ochotę na ziemniaki i słodycze (a czasem także mleko, ale nauczyła się tego unikać). Osoba potrzebująca tego środka zwykle stara się być pogodna i rozważna, ale gdy czuje się słaba i wrażliwa, chce odpocząć sama.

ocet jabłkowy na zespół jelita drażliwego